Definify.com

Definition 2024


कृमि

कृमि

Sanskrit

Noun

कृमि (kṛ́mi) m

  1. a worm, insect (VS., TS., AV., ŚBr., Mn. etc.)
  2. "a spider" (» कृमितन्तुजाल (kṛ́mi-tantu-jāla))
  3. a silk-worm (L.)
  4. a shield-louse (L.)
  5. an ant (L.)
  6. lac (red dye caused by insects) (L.)
  7. name of a son (of उशीनर (uśīnara) Hariv. 1676 ff.; of भजमान (bhajamāna) Hariv. 2002)
  8. name of an Asura (brother of Rāvaṇa) (L.)
  9. name of a नागराज (nāga-rāja) (Buddh.)

Declension

Masculine i-stem declension of कृमि
Nom. sg. कृमिः (kṛmiḥ)
Gen. sg. कृमेः (kṛmeḥ)
Singular Dual Plural
Nominative कृमिः (kṛmiḥ) कृमी (kṛmī) कृमयः (kṛmayaḥ)
Vocative कृमे (kṛme) कृमी (kṛmī) कृमयः (kṛmayaḥ)
Accusative कृमिम् (kṛmim) कृमी (kṛmī) कृमीन् (kṛmīn)
Instrumental कृमिणा (kṛmiṇā) कृमिभ्याम् (kṛmibhyām) कृमिभिः (kṛmibhiḥ)
Dative कृमये (kṛmaye) कृमिभ्याम् (kṛmibhyām) कृमिभ्यः (kṛmibhyaḥ)
Ablative कृमेः (kṛmeḥ) कृमिभ्याम् (kṛmibhyām) कृमिभ्यः (kṛmibhyaḥ)
Genitive कृमेः (kṛmeḥ) कृम्योः (kṛmyoḥ) कृमीणाम् (kṛmīṇām)
Locative कृमौ (kṛmau) कृम्योः (kṛmyoḥ) कृमिषु (kṛmiṣu)

Noun

कृमि (kṛ́mi) f

  1. name of the wife of उशीनर (uśīnara) and mother of Kṛmi (Hariv. 1675 and VP.; v.l. कृमी (kṛmī))
  2. name of a river (MBh. VI, 9, 17)

Declension

Feminine i-stem declension of कृमि
Nom. sg. कृमिः (kṛmiḥ)
Gen. sg. कृम्याः / कृमेः (kṛmyāḥ / kṛmeḥ)
Singular Dual Plural
Nominative कृमिः (kṛmiḥ) कृमी (kṛmī) कृमयः (kṛmayaḥ)
Vocative कृमे (kṛme) कृमी (kṛmī) कृमयः (kṛmayaḥ)
Accusative कृमिम् (kṛmim) कृमी (kṛmī) कृमीः (kṛmīḥ)
Instrumental कृम्या (kṛmyā) कृमिभ्याम् (kṛmibhyām) कृमिभिः (kṛmibhiḥ)
Dative कृम्यै / कृमये (kṛmyai / kṛmaye) कृमिभ्याम् (kṛmibhyām) कृमिभ्यः (kṛmibhyaḥ)
Ablative कृम्याः / कृमेः (kṛmyāḥ / kṛmeḥ) कृमिभ्याम् (kṛmibhyām) कृमिभ्यः (kṛmibhyaḥ)
Genitive कृम्याः / कृमेः (kṛmyāḥ / kṛmeḥ) कृम्योः (kṛmyoḥ) कृमीणाम् (kṛmīṇām)
Locative कृम्याम् / कृमौ (kṛmyām / kṛmau) कृम्योः (kṛmyoḥ) कृमिषु (kṛmiṣu)

References

  • Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0305