Sanskrit

Root

क्रुध् • ‎(krudh)

1. cl.4 P. क्रुध्यति (ep. rarely Ā. °ते MBh. i, 59, 21 ; (» also क्रुध्यमान) ; perf. चुक्रोध ṠBr. MBh. &c. ; fut. 2nd क्रोत्स्यति Pāṇ. 8-2, 37 Kāṡ. ; fut. 1st क्रोद्धा Pāṇ. 7-2, 10 Siddh. ; aor. Subj. 2. sg. क्रुधस् AV. MBh. ; inf. क्रोद्धुम् Nal.), to become angry, be wrathful or angry with (dat. [Pāṇ. 1-4, 37] or gen.), on account of (loc.): Caus. क्रोधयति (aor. अचुक्रुधत् RV. v, 34, 7 ; Subj. 1. sg. चुक्रुधम्, 1. pl. °धाम), to make angry, provoke, irritate RV. AV. R. (inf. क्रोधयितुम्) ; ([cf. Lith. rus-tus, ‘angry’ ; rus-tybe7 ‘anger’ ; Gk. κότος Germ. groll ; Hib. corruidhe, ‘anger, wrath, motion’ ; corruigh, ‘fury, resentment.’])

Derived terms

• क्रोध ‎(krodha)
• क्रोधन ‎(krodhana)
• क्रोधनीय ‎(krodhanīya)