Definify.com

Definition 2025

तायु

तायु

See also: त्यो and तोय

Sanskrit

Noun

तायु • ‎(tāyú) m

thief
- RV 1.50.2a
  
  अप तये तायवो यथा नक्षत्रा यन्त्यक्तुभिः |
  
  सूराय विश्वचक्षसे ||
  
  apa tye tāyavo yathā nakṣatrā yantyaktubhiḥ |
  
  sūrāya viśvacakṣase ||
  
  The constellations pass away, like thieves, together with their beams,
  
  Before the all-beholding Sun.

Declension

Masculine u-stem declension of तायु
Nom. sg.	तायुः ‎(tāyuḥ)
Gen. sg.	तायोः ‎(tāyoḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	तायुः ‎(tāyuḥ)	तायू ‎(tāyū)	तायवः ‎(tāyavaḥ)
Vocative	तायो ‎(tāyo)	तायू ‎(tāyū)	तायवः ‎(tāyavaḥ)
Accusative	तायुम् ‎(tāyum)	तायू ‎(tāyū)	तायून् ‎(tāyūn)
Instrumental	तायुना ‎(tāyunā)	तायुभ्याम् ‎(tāyubhyām)	तायुभिः ‎(tāyubhiḥ)
Dative	तायवे ‎(tāyave)	तायुभ्याम् ‎(tāyubhyām)	तायुभ्यः ‎(tāyubhyaḥ)
Ablative	तायोः ‎(tāyoḥ)	तायुभ्याम् ‎(tāyubhyām)	तायुभ्यः ‎(tāyubhyaḥ)
Genitive	तायोः ‎(tāyoḥ)	ताय्वोः ‎(tāyvoḥ)	तायूनाम् ‎(tāyūnām)
Locative	तायौ ‎(tāyau)	ताय्वोः ‎(tāyvoḥ)	तायुषु ‎(tāyuṣu)

References

Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0443