Definify.com

Definition 2024


दुन्दुभि

दुन्दुभि

Sanskrit

Noun

दुन्दुभि (dundubhi) m, f

  1. a kind of large kettledrum (RV., Br., MBh., Kāv.)
  2. a kind of poison (L.)

Declension

Masculine i-stem declension of दुन्दुभि
Nom. sg. दुन्दुभििः (dundubhiिḥ)
Gen. sg. दुन्दुभिेः (dundubhiेḥ)
Singular Dual Plural
Nominative दुन्दुभििः (dundubhiिḥ) दुन्दुभिी (dundubhiी) दुन्दुभियः (dundubhiyaḥ)
Vocative दुन्दुभिे (dundubhiे) दुन्दुभिी (dundubhiी) दुन्दुभियः (dundubhiyaḥ)
Accusative दुन्दुभििम् (dundubhiिm) दुन्दुभिी (dundubhiी) दुन्दुभिीन् (dundubhiीn)
Instrumental दुन्दुभििना (dundubhiिnā) दुन्दुभििभ्याम् (dundubhiिbhyām) दुन्दुभििभिः (dundubhiिbhiḥ)
Dative दुन्दुभिये (dundubhiye) दुन्दुभििभ्याम् (dundubhiिbhyām) दुन्दुभििभ्यः (dundubhiिbhyaḥ)
Ablative दुन्दुभिेः (dundubhiेḥ) दुन्दुभििभ्याम् (dundubhiिbhyām) दुन्दुभििभ्यः (dundubhiिbhyaḥ)
Genitive दुन्दुभिेः (dundubhiेḥ) दुन्दुभि्योः (dundubhi्yoḥ) दुन्दुभिीनाम् (dundubhiीnām)
Locative दुन्दुभिौ (dundubhiौ) दुन्दुभि्योः (dundubhi्yoḥ) दुन्दुभििषु (dundubhiिṣu)
Feminine i-stem declension of दुन्दुभि
Nom. sg. दुन्दुभििः (dundubhiिḥ)
Gen. sg. दुन्दुभि्याः / दुन्दुभिेः (dundubhi्yāḥ / dundubhiेḥ)
Singular Dual Plural
Nominative दुन्दुभििः (dundubhiिḥ) दुन्दुभिी (dundubhiी) दुन्दुभियः (dundubhiyaḥ)
Vocative दुन्दुभिे (dundubhiे) दुन्दुभिी (dundubhiी) दुन्दुभियः (dundubhiyaḥ)
Accusative दुन्दुभििम् (dundubhiिm) दुन्दुभिी (dundubhiी) दुन्दुभिीः (dundubhiीḥ)
Instrumental दुन्दुभि्या (dundubhi्yā) दुन्दुभििभ्याम् (dundubhiिbhyām) दुन्दुभििभिः (dundubhiिbhiḥ)
Dative दुन्दुभि्यै / दुन्दुभिये (dundubhi्yai / dundubhiye) दुन्दुभििभ्याम् (dundubhiिbhyām) दुन्दुभििभ्यः (dundubhiिbhyaḥ)
Ablative दुन्दुभि्याः / दुन्दुभिेः (dundubhi्yāḥ / dundubhiेḥ) दुन्दुभििभ्याम् (dundubhiिbhyām) दुन्दुभििभ्यः (dundubhiिbhyaḥ)
Genitive दुन्दुभि्याः / दुन्दुभिेः (dundubhi्yāḥ / dundubhiेḥ) दुन्दुभि्योः (dundubhi्yoḥ) दुन्दुभिीनाम् (dundubhiीnām)
Locative दुन्दुभि्याम् / दुन्दुभिौ (dundubhi्yām / dundubhiौ) दुन्दुभि्योः (dundubhi्yoḥ) दुन्दुभििषु (dundubhiिṣu)

Noun

दुन्दुभि (dundubhi) f

  1. drum
  2. a particular throw of the dice in gambling (L.)

Declension

Feminine i-stem declension of दुन्दुभि
Nom. sg. दुन्दुभििः (dundubhiिḥ)
Gen. sg. दुन्दुभि्याः / दुन्दुभिेः (dundubhi्yāḥ / dundubhiेḥ)
Singular Dual Plural
Nominative दुन्दुभििः (dundubhiिḥ) दुन्दुभिी (dundubhiी) दुन्दुभियः (dundubhiyaḥ)
Vocative दुन्दुभिे (dundubhiे) दुन्दुभिी (dundubhiी) दुन्दुभियः (dundubhiyaḥ)
Accusative दुन्दुभििम् (dundubhiिm) दुन्दुभिी (dundubhiी) दुन्दुभिीः (dundubhiीḥ)
Instrumental दुन्दुभि्या (dundubhi्yā) दुन्दुभििभ्याम् (dundubhiिbhyām) दुन्दुभििभिः (dundubhiिbhiḥ)
Dative दुन्दुभि्यै / दुन्दुभिये (dundubhi्yai / dundubhiye) दुन्दुभििभ्याम् (dundubhiिbhyām) दुन्दुभििभ्यः (dundubhiिbhyaḥ)
Ablative दुन्दुभि्याः / दुन्दुभिेः (dundubhi्yāḥ / dundubhiेḥ) दुन्दुभििभ्याम् (dundubhiिbhyām) दुन्दुभििभ्यः (dundubhiिbhyaḥ)
Genitive दुन्दुभि्याः / दुन्दुभिेः (dundubhi्yāḥ / dundubhiेḥ) दुन्दुभि्योः (dundubhi्yoḥ) दुन्दुभिीनाम् (dundubhiीnām)
Locative दुन्दुभि्याम् / दुन्दुभिौ (dundubhi्yām / dundubhiौ) दुन्दुभि्योः (dundubhi्yoḥ) दुन्दुभििषु (dundubhiिṣu)

Proper noun

दुन्दुभि (dundubhi) f

  1. name of a Gandharvī (MBh.)

Declension

Feminine i-stem declension of दुन्दुभि
Nom. sg. दुन्दुभििः (dundubhiिḥ)
Gen. sg. दुन्दुभि्याः / दुन्दुभिेः (dundubhi्yāḥ / dundubhiेḥ)
Singular Dual Plural
Nominative दुन्दुभििः (dundubhiिḥ) दुन्दुभिी (dundubhiी) दुन्दुभियः (dundubhiyaḥ)
Vocative दुन्दुभिे (dundubhiे) दुन्दुभिी (dundubhiी) दुन्दुभियः (dundubhiyaḥ)
Accusative दुन्दुभििम् (dundubhiिm) दुन्दुभिी (dundubhiी) दुन्दुभिीः (dundubhiीḥ)
Instrumental दुन्दुभि्या (dundubhi्yā) दुन्दुभििभ्याम् (dundubhiिbhyām) दुन्दुभििभिः (dundubhiिbhiḥ)
Dative दुन्दुभि्यै / दुन्दुभिये (dundubhi्yai / dundubhiye) दुन्दुभििभ्याम् (dundubhiिbhyām) दुन्दुभििभ्यः (dundubhiिbhyaḥ)
Ablative दुन्दुभि्याः / दुन्दुभिेः (dundubhi्yāḥ / dundubhiेḥ) दुन्दुभििभ्याम् (dundubhiिbhyām) दुन्दुभििभ्यः (dundubhiिbhyaḥ)
Genitive दुन्दुभि्याः / दुन्दुभिेः (dundubhi्yāḥ / dundubhiेḥ) दुन्दुभि्योः (dundubhi्yoḥ) दुन्दुभिीनाम् (dundubhiीnām)
Locative दुन्दुभि्याम् / दुन्दुभिौ (dundubhi्yām / dundubhiौ) दुन्दुभि्योः (dundubhi्yoḥ) दुन्दुभििषु (dundubhiिṣu)

Proper noun

दुन्दुभि (dundubhi) m

  1. name of the 56th year in the 60 year Jupiter cycle (Var., Sūryas.)
  2. a name of Krishna
  3. a name of Varuṇa (L.)
  4. a name of various Asuras, a Rakṣas, a Yakṣa, etc. (R., Hariv., Katās.)
  5. a son of Andhaka (Pur.)

Declension

Masculine i-stem declension of दुन्दुभि
Nom. sg. दुन्दुभििः (dundubhiिḥ)
Gen. sg. दुन्दुभिेः (dundubhiेḥ)
Singular Dual Plural
Nominative दुन्दुभििः (dundubhiिḥ) दुन्दुभिी (dundubhiी) दुन्दुभियः (dundubhiyaḥ)
Vocative दुन्दुभिे (dundubhiे) दुन्दुभिी (dundubhiी) दुन्दुभियः (dundubhiyaḥ)
Accusative दुन्दुभििम् (dundubhiिm) दुन्दुभिी (dundubhiी) दुन्दुभिीन् (dundubhiीn)
Instrumental दुन्दुभििना (dundubhiिnā) दुन्दुभििभ्याम् (dundubhiिbhyām) दुन्दुभििभिः (dundubhiिbhiḥ)
Dative दुन्दुभिये (dundubhiye) दुन्दुभििभ्याम् (dundubhiिbhyām) दुन्दुभििभ्यः (dundubhiिbhyaḥ)
Ablative दुन्दुभिेः (dundubhiेḥ) दुन्दुभििभ्याम् (dundubhiिbhyām) दुन्दुभििभ्यः (dundubhiिbhyaḥ)
Genitive दुन्दुभिेः (dundubhiेḥ) दुन्दुभि्योः (dundubhi्yoḥ) दुन्दुभिीनाम् (dundubhiीnām)
Locative दुन्दुभिौ (dundubhiौ) दुन्दुभि्योः (dundubhi्yoḥ) दुन्दुभििषु (dundubhiिṣu)

Proper noun

दुन्दुभि (dundubhi) n

  1. name of a region of Kraunchadvīpa (VP.)

Declension

Feminine i-stem declension of दुन्दुभि
Nom. sg. दुन्दुभििः (dundubhiिḥ)
Gen. sg. दुन्दुभि्याः / दुन्दुभिेः (dundubhi्yāḥ / dundubhiेḥ)
Singular Dual Plural
Nominative दुन्दुभििः (dundubhiिḥ) दुन्दुभिी (dundubhiी) दुन्दुभियः (dundubhiyaḥ)
Vocative दुन्दुभिे (dundubhiे) दुन्दुभिी (dundubhiी) दुन्दुभियः (dundubhiyaḥ)
Accusative दुन्दुभििम् (dundubhiिm) दुन्दुभिी (dundubhiी) दुन्दुभिीः (dundubhiीḥ)
Instrumental दुन्दुभि्या (dundubhi्yā) दुन्दुभििभ्याम् (dundubhiिbhyām) दुन्दुभििभिः (dundubhiिbhiḥ)
Dative दुन्दुभि्यै / दुन्दुभिये (dundubhi्yai / dundubhiye) दुन्दुभििभ्याम् (dundubhiिbhyām) दुन्दुभििभ्यः (dundubhiिbhyaḥ)
Ablative दुन्दुभि्याः / दुन्दुभिेः (dundubhi्yāḥ / dundubhiेḥ) दुन्दुभििभ्याम् (dundubhiिbhyām) दुन्दुभििभ्यः (dundubhiिbhyaḥ)
Genitive दुन्दुभि्याः / दुन्दुभिेः (dundubhi्yāḥ / dundubhiेḥ) दुन्दुभि्योः (dundubhi्yoḥ) दुन्दुभिीनाम् (dundubhiीnām)
Locative दुन्दुभि्याम् / दुन्दुभिौ (dundubhi्yām / dundubhiौ) दुन्दुभि्योः (dundubhi्yoḥ) दुन्दुभििषु (dundubhiिṣu)

References

  • Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0484