Definify.com
Definition 2024
नीति
नीति
Sanskrit
Noun
नीति • (nīti) f
- leading, bringing, guidance (L.)
- conduct, behaviour
- policy, political science, ethics
- dependence on (MBh.)
- presentation, offering (Pāṇ.)
- acquisition (W.)
Declension
Feminine i-stem declension of नीति | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | नीतिः (nītiḥ) | ||
Gen. sg. | नीत्याः / नीतेः (nītyāḥ / nīteḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | नीतिः (nītiḥ) | नीती (nītī) | नीतयः (nītayaḥ) |
Vocative | नीते (nīte) | नीती (nītī) | नीतयः (nītayaḥ) |
Accusative | नीतिम् (nītim) | नीती (nītī) | नीतीः (nītīḥ) |
Instrumental | नीत्या (nītyā) | नीतिभ्याम् (nītibhyām) | नीतिभिः (nītibhiḥ) |
Dative | नीत्यै / नीतये (nītyai / nītaye) | नीतिभ्याम् (nītibhyām) | नीतिभ्यः (nītibhyaḥ) |
Ablative | नीत्याः / नीतेः (nītyāḥ / nīteḥ) | नीतिभ्याम् (nītibhyām) | नीतिभ्यः (nītibhyaḥ) |
Genitive | नीत्याः / नीतेः (nītyāḥ / nīteḥ) | नीत्योः (nītyoḥ) | नीतीनाम् (nītīnām) |
Locative | नीत्याम् / नीतौ (nītyām / nītau) | नीत्योः (nītyoḥ) | नीतिषु (nītiṣu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0565