Definify.com
Definition 2024
पृदाकु
पृदाकु
Sanskrit
Noun
पृदाकु • (pṛ́dāku) m
Declension
| Masculine u-stem declension of पृदाकु | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | पृदाकुः (pṛdākuḥ) | ||
| Gen. sg. | पृदाकोः (pṛdākoḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | पृदाकुः (pṛdākuḥ) | पृदाकू (pṛdākū) | पृदाकवः (pṛdākavaḥ) |
| Vocative | पृदाको (pṛdāko) | पृदाकू (pṛdākū) | पृदाकवः (pṛdākavaḥ) |
| Accusative | पृदाकुम् (pṛdākum) | पृदाकू (pṛdākū) | पृदाकून् (pṛdākūn) |
| Instrumental | पृदाकुना (pṛdākunā) | पृदाकुभ्याम् (pṛdākubhyām) | पृदाकुभिः (pṛdākubhiḥ) |
| Dative | पृदाकवे (pṛdākave) | पृदाकुभ्याम् (pṛdākubhyām) | पृदाकुभ्यः (pṛdākubhyaḥ) |
| Ablative | पृदाकोः (pṛdākoḥ) | पृदाकुभ्याम् (pṛdākubhyām) | पृदाकुभ्यः (pṛdākubhyaḥ) |
| Genitive | पृदाकोः (pṛdākoḥ) | पृदाक्वोः (pṛdākvoḥ) | पृदाकूनाम् (pṛdākūnām) |
| Locative | पृदाकौ (pṛdākau) | पृदाक्वोः (pṛdākvoḥ) | पृदाकुषु (pṛdākuṣu) |