Thai

Verb

ประทาน • ‎(bprà-taan) ‎(abstract noun การประทาน)

1. (used of a person in authority or exalted person) to give; to grant.
   • Ecclesiastes 12:11, KJV:

     ถ้อยคำของนักปราชญ์เป็นประดุจปฏัก และประดุจตะปูซึ่งอาจารย์ผู้สอนแห่งการชุมนุมได้ตรึงแน่น ซึ่งท่านเมษบาลผู้หนึ่งได้ประทานให้‎

     tɔ̂ɔi-kam kɔ̌ɔng nák-bpràat bpen bprà-dùt bpà-dtàk lɛ́ bprà-dùt dtà-bpuu sʉ̂ng aa-jaan pûu-sɔ̌ɔn hɛ̀ng gaan-chum-num dâai dtrʉng nɛ̂ɛn sʉ̂ng tân mêet-sà-baan pûu nʉ̀ng dâai bprà-taan hâi

     The words of the wise are as goads, and as nails fastened by the masters of assemblies, which are given from one shepherd.

Derived terms