Thai

Verb

ปล้น • ‎(bplôn) ‎(abstract noun การปล้น)

1. to take by force.
   • ปล้นเมือง‎

     bplôn mʉʉang

     To seize a town.

   • ปล้นราชสมบัติ‎

     bplôn râat-chá-sǒm-bàt

     To usurp the throne.

   • ปล้นชาวบ้าน‎

     bplôn chaao-bâan

     To rob people.

Derived terms

• จี้ปล้น ‎(jîi-bplôn, “to take by unlawful force or threat of violence”)
• ปล้นชิง ‎(bplôn-ching, “to take by force”)
• ปล้นทรัพย์ ‎(bplôn-sáp, “gang robbery; to commit a crime of gang robbery”)
• ปล้นสวาท ‎(bplôn-sà-wàat, “to rape”)
• ปล้นสะดม ‎(bplôn-sà-dom, “to rob a person after putting him or her to sleep by means of poisonous smoke”)