Thai

Noun

พระสมุทร • ‎(prá-sà-mùt)

1. (mythology, theology) sea god.
2. (figuratively) the sea itself.
   • โคลงโลกนิติ:

     พระสมุทรสุดลึกล้น คณนา สายดิ่งทิ้งทอดมา หยั่งได้ เขาสูงอาจวัดวา กำหนด จิตมนุษย์นี้ไซร้ ยากแท้หยั่งถึง‎

     prá-sà-mùt sùt lʉ́k-lón · ká-ná-naa · sǎai-dìng tíng tɔ̂ɔt maa · yàng dâi · kǎo sǔung àat wát-waa · gam-nòt · jìt má-nút níi sái · yâak tɛ́ɛ yàng tʉ̌ng

     The sea seems so deep and beyond measure; yet its depth may be estimated by throwing a plumb line into it. The height of a high mount may also be measured or determined. But it is, indeed, hard to ascertain the limit of a human's heart.

   • พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาวชิราวุธ, พาหุงคำฉันท์:

     แสร้งเสกสราวุธประดิษฐ์ กลคิดจะรอนราน รุมพลพหลพยุหะปาน พระสมุทรทะนองมา‎

     sɛ̂ɛng sèek sà-raa-wú-tá bprà-dít · gà-lá kít jà rɔɔn-raan · rum pon pá-hǒn pá-yú-hà bpaan · prá-sà-mùt tá-nɔɔng maa

     The demon lord designedly employed his magical power to create splendid weapons as if to start war. He sent in a great many soldiers, like wild waves crushed in by the sea.