Thai

Adjective

โมฆะ • ‎(moo-ká)

1. (law) invalid; void.
   • 1932, พระราชบัญญัติธรรมนูญการปกครองแผ่นดินสยามชั่วคราว พุทธศักราช ๒๔๗๕:

     มาตรา ๗ การกระทำใด ๆ ของกษัตริย์ต้องมีกรรมการราษฎรผู้หนึ่งผู้ใดลงนามด้วยโดยได้รับความยินยอมของคณะกรรมการราษฎรจึ่งจะใช้ได้ มิฉะนั้น เป็นโมฆะ‎

     mâat-dtraa jèt gaan-grà-tam dai dai kɔ̌ɔng gà-sàt dtɔ̂ng mii gam-má-gaan-râat-sà-dɔɔn pûu-nʉ̀ng-pûu-dai long-naam dûai dooi dâai-ráp kwaam-yin-yɔɔm kɔ̌ɔng ká-ná-gam-má-gaan-râat-sà-dɔɔn jʉ̀ng jà chái dâai mí-chà-nán bpen moo-ká

     Section 7 In order to take effect, any action of the king must be countersigned by any specific member of the People's Council upon approval of the People's Council. Otherwise, it shall be void.

Related terms

• โมฆียะ ‎(moo-kii-yá, “voidable”)