Definify.com
Definition 2024
ἀνάταξις
ἀνάταξις
Ancient Greek
Noun
ἀνάταξις • (anátaxis) f (genitive ἀνατάξεως); third declension
Inflection
Third declension of ἀνάταξῐς, ἀνατάξεως
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ἀνάταξῐς | ἀνατάξει | ἀνατάξεις |
| Genitive | ἀνατάξεως | ἀναταξέοιν | ἀνατάξεων |
| Dative | ἀνατάξει | ἀναταξέοιν | ἀνατάξεσῐ(ν) |
| Accusative | ἀνάταξῐν | ἀνατάξει | ἀνατάξεις |
| Vocative | ἀνάταξῐ | ἀνατάξει | ἀνατάξεις |
Third declension of ἀνάταξῐς, ἀνατάξιος
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ἀνάταξῐς | ἀνατάξιε | ἀνατάξιες |
| Genitive | ἀνατάξιος | ἀναταξίοιν | ἀναταξίων |
| Dative | ἀνατάξῑ, ἀνατάξει | ἀναταξίοιν | ἀνατάξῐσῐ(ν), ἀναταξίεσῐ(ν), ἀνατάξεσῐ(ν) |
| Accusative | ἀνάταξῐν | ἀνατάξιε | ἀνατάξῑς, ἀνατάξιᾰς |
| Vocative | ἀνάταξῐ | ἀνατάξιε | ἀνατάξιες |
References
- ἀνάταξις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ἀνάταξις» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀνάταξις» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- «ἀνάταξις» in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften