Definify.com

Definition 2024

ἀναγκάζω

See also: αναγκάζω

Ancient Greek

Verb

ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζω • ‎(anankázō)

(transitive, control verb) I force [+accusative and infinitive = someone to do something]

Inflection

Present: ᾰ̓νᾰγκᾰ́ω, ᾰ̓νᾰγκᾰ́ομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ω	ᾰ̓νᾰγκᾰ́εις	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ει	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ετον	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ετον	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ομεν	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ετε	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ω	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ῃς	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ῃ	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ητον	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ητον	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ωμεν	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ητε	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰγκᾰ́οιμῐ	ᾰ̓νᾰγκᾰ́οις	ᾰ̓νᾰγκᾰ́οι	ᾰ̓νᾰγκᾰ́οιτον	ᾰ̓νᾰγκᾰοίτην	ᾰ̓νᾰγκᾰ́οιμεν	ᾰ̓νᾰγκᾰ́οιτε	ᾰ̓νᾰγκᾰ́οιεν
	imperative		ᾰ̓νᾰ́γκᾰε	ᾰ̓νᾰγκᾰέτω	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ετον	ᾰ̓νᾰγκᾰέτων		ᾰ̓νᾰγκᾰ́ετε	ᾰ̓νᾰγκᾰόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ομαι	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ῃ, ᾰ̓νᾰγκᾰ́ει	ᾰ̓νᾰγκᾰ́εται	ᾰ̓νᾰγκᾰ́εσθον	ᾰ̓νᾰγκᾰ́εσθον	ᾰ̓νᾰγκᾰόμεθᾰ	ᾰ̓νᾰγκᾰ́εσθε	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ονται
	subjunctive	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ωμαι	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ῃ	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ηται	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ησθον	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ησθον	ᾰ̓νᾰγκᾰώμεθᾰ	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ησθε	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ωνται
	optative	ᾰ̓νᾰγκᾰοίμην	ᾰ̓νᾰγκᾰ́οιο	ᾰ̓νᾰγκᾰ́οιτο	ᾰ̓νᾰγκᾰ́οισθον	ᾰ̓νᾰγκᾰοίσθην	ᾰ̓νᾰγκᾰοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰγκᾰ́οισθε	ᾰ̓νᾰγκᾰ́οιντο
	imperative		ᾰ̓νᾰγκᾰ́ου	ᾰ̓νᾰγκᾰέσθω	ᾰ̓νᾰγκᾰ́εσθον	ᾰ̓νᾰγκᾰέσθων		ᾰ̓νᾰγκᾰ́εσθε	ᾰ̓νᾰγκᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓νᾰγκᾰ́ειν				ᾰ̓νᾰγκᾰ́εσθαι
participle	m	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ων				ᾰ̓νᾰγκᾰόμενος
	f	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ουσᾰ				ᾰ̓νᾰγκᾰομένη
	n	ᾰ̓νᾰγκᾰ́ον				ᾰ̓νᾰγκᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἠνᾰ́γκᾰζον, ἠνᾰγκᾰζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠνᾰ́γκᾰζον	ἠνᾰ́γκᾰζες	ἠνᾰ́γκᾰζε(ν)	ἠνᾰγκᾰ́ζετον	ἠνᾰγκᾰζέτην	ἠνᾰγκᾰ́ζομεν	ἠνᾰγκᾰ́ζετε	ἠνᾰ́γκᾰζον
middle/ passive	indicative	ἠνᾰγκᾰζόμην	ἠνᾰγκᾰ́ζου	ἠνᾰγκᾰ́ζετο	ἠνᾰγκᾰ́ζεσθον	ἠνᾰγκᾰζέσθην	ἠνᾰγκᾰζόμεθᾰ	ἠνᾰγκᾰ́ζεσθε	ἠνᾰγκᾰ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ᾰ̓νᾰγκᾰ́σω, ᾰ̓νᾰγκᾰ́σομαι, ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σω	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σεις	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σει	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σετον	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σετον	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σομεν	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σετε	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σουσῐ(ν)
active	optative	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοιμῐ	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοις	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοι	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοιτον	ᾰ̓νᾰγκᾰσοίτην	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοιμεν	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοιτε	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοιεν
middle	indicative	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σομαι	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σῃ, ᾰ̓νᾰγκᾰ́σει	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σεται	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σεσθον	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σεσθον	ᾰ̓νᾰγκᾰσόμεθᾰ	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σεσθε	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σονται
middle	optative	ᾰ̓νᾰγκᾰσοίμην	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοιο	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοιτο	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοισθον	ᾰ̓νᾰγκᾰσοίσθην	ᾰ̓νᾰγκᾰσοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοισθε	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοιντο
passive	indicative	ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσομαι	ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσῃ	ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσεται	ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσεσθον	ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσεσθον	ᾰ̓νᾰγκᾰσθησόμεθᾰ	ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσεσθε	ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσονται
passive	optative	ᾰ̓νᾰγκᾰσθησοίμην	ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσοιο	ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσοιτο	ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσοισθον	ᾰ̓νᾰγκᾰσθησοίσθην	ᾰ̓νᾰγκᾰσθησοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσοισθε	ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓νᾰγκᾰ́σειν			ᾰ̓νᾰγκᾰ́σεσθαι		ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσεσθαι
participle	m	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σων			ᾰ̓νᾰγκᾰσόμενος		ᾰ̓νᾰγκᾰσθησόμενος
	f	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σουσᾰ			ᾰ̓νᾰγκᾰσομένη		ᾰ̓νᾰγκᾰσθησομένη
	n	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σον			ᾰ̓νᾰγκᾰσόμενον		ᾰ̓νᾰγκᾰσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἠνᾰ́γκᾰσᾰ, ἠνᾰγκᾰσᾰ́μην, ἠνᾰγκᾰ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠνᾰ́γκᾰσᾰ	ἠνᾰ́γκᾰσᾰς	ἠνᾰ́γκᾰσε(ν)	ἠνᾰγκᾰ́σᾰτον	ἠνᾰγκᾰσᾰ́την	ἠνᾰγκᾰ́σᾰμεν	ἠνᾰγκᾰ́σᾰτε	ἠνᾰ́γκᾰσᾰν
	subjunctive	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σω	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σῃς	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σῃ	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σητον	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σητον	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σωμεν	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σητε	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαιμῐ	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σειᾰς, ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαις	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σειε(ν), ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαι	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαιτον	ᾰ̓νᾰγκᾰσαίτην	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαιμεν	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαιτε	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σειᾰν, ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαιεν
	imperative		ᾰ̓νᾰ́γκᾰσον	ᾰ̓νᾰγκᾰσᾰ́τω	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σᾰτον	ᾰ̓νᾰγκᾰσᾰ́των		ᾰ̓νᾰγκᾰ́σᾰτε	ᾰ̓νᾰγκᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ἠνᾰγκᾰσᾰ́μην	ἠνᾰγκᾰ́σω	ἠνᾰγκᾰ́σᾰτο	ἠνᾰγκᾰ́σᾰσθον	ἠνᾰγκᾰσᾰ́σθην	ἠνᾰγκᾰσᾰ́μεθᾰ	ἠνᾰγκᾰ́σᾰσθε	ἠνᾰγκᾰ́σᾰντο
	subjunctive	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σωμαι	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σῃ	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σηται	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σησθον	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σησθον	ᾰ̓νᾰγκᾰσώμεθᾰ	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σησθε	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σωνται
	optative	ᾰ̓νᾰγκᾰσαίμην	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαιο	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαιτο	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαισθον	ᾰ̓νᾰγκᾰσαίσθην	ᾰ̓νᾰγκᾰσαίμεθᾰ	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαισθε	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαιντο
	imperative		ᾰ̓νᾰ́γκᾰσαι	ᾰ̓νᾰγκᾰσᾰ́σθω	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σᾰσθον	ᾰ̓νᾰγκᾰσᾰ́σθων		ᾰ̓νᾰγκᾰ́σᾰσθε	ᾰ̓νᾰγκᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ἠνᾰγκᾰ́σθην	ἠνᾰγκᾰ́σθης	ἠνᾰγκᾰ́σθη	ἠνᾰγκᾰ́σθητον	ἠνᾰγκᾰσθήτην	ἠνᾰγκᾰ́σθημεν	ἠνᾰγκᾰ́σθητε	ἠνᾰγκᾰ́σθησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓νᾰγκᾰσθῶ	ᾰ̓νᾰγκᾰσθῇς	ᾰ̓νᾰγκᾰσθῇ	ᾰ̓νᾰγκᾰσθῆτον	ᾰ̓νᾰγκᾰσθῆτον	ᾰ̓νᾰγκᾰσθῶμεν	ᾰ̓νᾰγκᾰσθῆτε	ᾰ̓νᾰγκᾰσθῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾰγκᾰσθείην	ᾰ̓νᾰγκᾰσθείης	ᾰ̓νᾰγκᾰσθείη	ᾰ̓νᾰγκᾰσθεῖτον, ᾰ̓νᾰγκᾰσθείητον	ᾰ̓νᾰγκᾰσθείτην, ᾰ̓νᾰγκᾰσθειήτην	ᾰ̓νᾰγκᾰσθεῖμεν, ᾰ̓νᾰγκᾰσθείημεν	ᾰ̓νᾰγκᾰσθεῖτε, ᾰ̓νᾰγκᾰσθείητε	ᾰ̓νᾰγκᾰσθεῖεν, ᾰ̓νᾰγκᾰσθείησᾰν
	imperative		ᾰ̓νᾰγκᾰ́σθητῐ	ᾰ̓νᾰγκᾰσθήτω	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σθητον	ᾰ̓νᾰγκᾰσθήτων		ᾰ̓νᾰγκᾰ́σθητε	ᾰ̓νᾰγκᾰσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαι			ᾰ̓νᾰγκᾰ́σᾰσθαι		ᾰ̓νᾰγκᾰσθῆναι
participle	m	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σᾱς			ᾰ̓νᾰγκᾰσᾰ́μενος		ᾰ̓νᾰγκᾰσθείς
	f	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σᾱσᾰ			ᾰ̓νᾰγκᾰσᾰμένη		ᾰ̓νᾰγκᾰσθεῖσᾰ
	n	ᾰ̓νᾰγκᾰ́σᾰν			ᾰ̓νᾰγκᾰσᾰ́μενον		ᾰ̓νᾰγκᾰσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἠνᾰ́γκᾰκᾰ, ἠνᾰ́γκᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠνᾰ́γκᾰκᾰ	ἠνᾰ́γκᾰκᾰς	ἠνᾰ́γκᾰκε(ν)	ἠνᾰγκᾰ́κᾰτον	ἠνᾰγκᾰ́κᾰτον	ἠνᾰγκᾰ́κᾰμεν	ἠνᾰγκᾰ́κᾰτε	ἠνᾰγκᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἠνᾰγκᾰ́κω	ἠνᾰγκᾰ́κῃς	ἠνᾰγκᾰ́κῃ	ἠνᾰγκᾰ́κητον	ἠνᾰγκᾰ́κητον	ἠνᾰγκᾰ́κωμεν	ἠνᾰγκᾰ́κητε	ἠνᾰγκᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	ἠνᾰγκᾰ́κοιμῐ, ἠνᾰγκᾰκοίην	ἠνᾰγκᾰ́κοις, ἠνᾰγκᾰκοίης	ἠνᾰγκᾰ́κοι, ἠνᾰγκᾰκοίη	ἠνᾰγκᾰ́κοιτον	ἠνᾰγκᾰκοίτην	ἠνᾰγκᾰ́κοιμεν	ἠνᾰγκᾰ́κοιτε	ἠνᾰγκᾰ́κοιεν
	imperative		ἠνᾰ́γκᾰκε	ἠνᾰγκᾰκέτω	ἠνᾰγκᾰ́κετον	ἠνᾰγκᾰκέτων		ἠνᾰγκᾰ́κετε	ἠνᾰγκᾰκόντων
middle/ passive	indicative	ἠνᾰ́γκᾰσμαι	ἠνᾰ́γκᾰσαι	ἠνᾰ́γκᾰσται	ἠνᾰ́γκᾰσθον	ἠνᾰ́γκᾰσθον	ἠνᾰγκᾰ́σμεθᾰ	ἠνᾰ́γκᾰσθε	ἠνᾰγκᾰ́σᾰται
	subjunctive	ἠνᾰγκᾰσμένος ὦ	ἠνᾰγκᾰσμένος ᾖς	ἠνᾰγκᾰσμένος ᾖ	ἠνᾰγκᾰσμένω ἦτον	ἠνᾰγκᾰσμένω ἦτον	ἠνᾰγκᾰσμένοι ὦμεν	ἠνᾰγκᾰσμένοι ἦτε	ἠνᾰγκᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἠνᾰγκᾰσμένος εἴην	ἠνᾰγκᾰσμένος εἴης	ἠνᾰγκᾰσμένος εἴη	ἠνᾰγκᾰσμένοι εἴητον/εἶτον	ἠνᾰγκᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	ἠνᾰγκᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἠνᾰγκᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	ἠνᾰγκᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἠνᾰ́γκᾰσο	ἠνᾰγκᾰ́σθω	ἠνᾰ́γκᾰσθον	ἠνᾰγκᾰ́σθων		ἠνᾰ́γκᾰσθε	ἠνᾰγκᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἠνᾰγκᾰκέναι				ἠνᾰ́γκᾰσθαι
participle	m	ἠνᾰγκᾰκώς				ἠνᾰγκᾰσμένος
	f	ἠνᾰγκᾰκυῖᾰ				ἠνᾰγκᾰσμένη
	n	ἠνᾰγκᾰκός				ἠνᾰγκᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἠνᾰγκᾰ́κειν, ἠνᾰγκᾰ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠνᾰγκᾰ́κειν, ἠνᾰγκᾰ́κη	ἠνᾰγκᾰ́κεις, ἠνᾰγκᾰ́κης	ἠνᾰγκᾰ́κει(ν)	ἠνᾰγκᾰ́κετον	ἠνᾰγκᾰκέτην	ἠνᾰγκᾰ́κεμεν	ἠνᾰγκᾰ́κετε	ἠνᾰγκᾰ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἠνᾰγκᾰ́σμην	ἠνᾰ́γκᾰσο	ἠνᾰ́γκᾰστο	ἠνᾰ́γκᾰσθον	ἠνᾰγκᾰ́σθην	ἠνᾰγκᾰ́σμεθᾰ	ἠνᾰ́γκᾰσθε	ἠνᾰγκᾰ́σᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

βιάζω ‎(biázō)

References

ἀναγκάζω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
ἀναγκάζω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
«ἀναγκάζω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
“G315”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

Definify.com

Definition 2024

ἀναγκάζω

ἀναγκάζω

Ancient Greek

Verb

Inflection

Synonyms

References

Etymology

Pronunciation

Similar Results