Definify.com
Definition 2025
ἀναιρέω
ἀναιρέω
Ancient Greek
Verb
ᾰ̓ναιρέω • (anairéō)
- (active)
- (middle voice)
- (transitive) to take up for oneself, take up
- (transitive) to take up and carry off, snatch away
- (transitive) to take up dead bodies for burial
- (transitive) to take up in one's arms
- (transitive) to conceive in the womb
- (transitive) to take up money at interest
- (transitive) to take upon oneself, undertake
- (transitive) to accept as one's own
- (transitive) to take back to oneself, undo what one has done, cancel
- (transitive) to take up for oneself, take up
Inflection
Present: ἀναιρέω, ἀναιρέομαι (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἀναιρέω | ἀναιρέεις | ἀναιρέει | ἀναιρέετον | ἀναιρέετον | ἀναιρέομεν | ἀναιρέετε | ἀναιρέουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | ἀναιρέω | ἀναιρέῃς | ἀναιρέῃ | ἀναιρέητον | ἀναιρέητον | ἀναιρέωμεν | ἀναιρέητε | ἀναιρέωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἀναιρέοιμῐ | ἀναιρέοις | ἀναιρέοι | ἀναιρέοιτον | ἀναιρεοίτην | ἀναιρέοιμεν | ἀναιρέοιτε | ἀναιρέοιεν | |||||
| imperative | ἀναίρεε | ἀναιρεέτω | ἀναιρέετον | ἀναιρεέτων | ἀναιρέετε | ἀναιρεόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | ἀναιρέομαι | ἀναιρέῃ, ἀναιρέει |
ἀναιρέεται | ἀναιρέεσθον | ἀναιρέεσθον | ἀναιρεόμεθᾰ | ἀναιρέεσθε | ἀναιρέονται | ||||
| subjunctive | ἀναιρέωμαι | ἀναιρέῃ | ἀναιρέηται | ἀναιρέησθον | ἀναιρέησθον | ἀναιρεώμεθᾰ | ἀναιρέησθε | ἀναιρέωνται | |||||
| optative | ἀναιρεοίμην | ἀναιρέοιο | ἀναιρέοιτο | ἀναιρέοισθον | ἀναιρεοίσθην | ἀναιρεοίμεθᾰ | ἀναιρέοισθε | ἀναιρέοιντο | |||||
| imperative | ἀναιρέου | ἀναιρεέσθω | ἀναιρέεσθον | ἀναιρεέσθων | ἀναιρέεσθε | ἀναιρεέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | ἀναιρέειν | ἀναιρέεσθαι | |||||||||||
| participle | m | ἀναιρέων | ἀναιρεόμενος | ||||||||||
| f | ἀναιρέουσᾰ | ἀναιρεομένη | |||||||||||
| n | ἀναιρέον | ἀναιρεόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Present: ἀναιρῶ, ἀναιροῦμαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἀναιρῶ | ἀναιρεῖς | ἀναιρεῖ | ἀναιρεῖτον | ἀναιρεῖτον | ἀναιροῦμεν | ἀναιρεῖτε | ἀναιροῦσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | ἀναιρῶ | ἀναιρῇς | ἀναιρῇ | ἀναιρῆτον | ἀναιρῆτον | ἀναιρῶμεν | ἀναιρῆτε | ἀναιρῶσῐ(ν) | |||||
| optative | ἀναιροίην, ἀναιροῖμῐ |
ἀναιροίης, ἀναιροῖς |
ἀναιροίη, ἀναιροῖ |
ἀναιροῖτον, ἀναιροίητον |
ἀναιροίτην, ἀναιροιήτην |
ἀναιροῖμεν, ἀναιροίημεν |
ἀναιροῖτε, ἀναιροίητε |
ἀναιροῖεν, ἀναιροίησᾰν |
|||||
| imperative | ἀναίρει | ἀναιρείτω | ἀναιρεῖτον | ἀναιρείτων | ἀναιρεῖτε | ἀναιρούντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | ἀναιροῦμαι | ἀναιρεῖ, ἀναιρῇ |
ἀναιρεῖται | ἀναιρεῖσθον | ἀναιρεῖσθον | ἀναιρούμεθᾰ | ἀναιρεῖσθε | ἀναιροῦνται | ||||
| subjunctive | ἀναιρῶμαι | ἀναιρῇ | ἀναιρῆται | ἀναιρῆσθον | ἀναιρῆσθον | ἀναιρώμεθᾰ | ἀναιρῆσθε | ἀναιρῶνται | |||||
| optative | ἀναιροίμην | ἀναιροῖο | ἀναιροῖτο | ἀναιροῖσθον | ἀναιροίσθην | ἀναιροίμεθᾰ | ἀναιροῖσθε | ἀναιροῖντο | |||||
| imperative | ἀναιροῦ | ἀναιρείσθω | ἀναιρεῖσθον | ἀναιρείσθων | ἀναιρεῖσθε | ἀναιρείσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | ἀναιρεῖν | ἀναιρεῖσθαι | |||||||||||
| participle | m | ἀναιρῶν | ἀναιρούμενος | ||||||||||
| f | ἀναιροῦσᾰ | ἀναιρουμένη | |||||||||||
| n | ἀναιροῦν | ἀναιρούμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
References
- ἀναιρέω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀναιρέω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- ἀναιρέω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «ἀναιρέω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀναιρέω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- «ἀναιρέω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- ἀναιρέω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- “G337”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979