Definify.com
Definition 2024
ἀνθυπατεία
ἀνθυπατεία
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /anθypatía/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /anθypatía/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /anθipatía/
Noun
ἀνθυπατείᾱ • (anthupateíā) f (genitive ἀνθυπατείας); first declension
Inflection
First declension of ἀνθυπατείᾱ, ἀνθυπατείᾱς
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | ἀνθυπατείᾱ | ἀνθυπατείᾱ | ἀνθυπατεῖαι |
Genitive | ἀνθυπατείᾱς | ἀνθυπατείαιν | ἀνθυπατειῶν |
Dative | ἀνθυπατείᾳ | ἀνθυπατείαιν | ἀνθυπατείαις |
Accusative | ἀνθυπατείᾱν | ἀνθυπατείᾱ | ἀνθυπατείᾱς |
Vocative | ἀνθυπατείᾱ | ἀνθυπατείᾱ | ἀνθυπατεῖαι |
References
- ἀνθυπατεία in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ἀνθυπατεία» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀνθυπατεία» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- proconsulate idem, page 644.