Definify.com
Definition 2024
ἀποκόπτω
ἀποκόπτω
See also: αποκόπτω
Ancient Greek
Verb
ἀποκόπτω • (apokóptō)
Inflection
Present: ἀποκόπτω, ἀποκόπτομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἀποκόπτω | ἀποκόπτεις | ἀποκόπτει | ἀποκόπτετον | ἀποκόπτετον | ἀποκόπτομεν | ἀποκόπτετε | ἀποκόπτουσῐ(ν) |
subjunctive | ἀποκόπτω | ἀποκόπτῃς | ἀποκόπτῃ | ἀποκόπτητον | ἀποκόπτητον | ἀποκόπτωμεν | ἀποκόπτητε | ἀποκόπτωσῐ(ν) | |
optative | ἀποκόπτοιμῐ | ἀποκόπτοις | ἀποκόπτοι | ἀποκόπτοιτον | ἀποκοπτοίτην | ἀποκόπτοιμεν | ἀποκόπτοιτε | ἀποκόπτοιεν | |
imperative | ἀπόκοπτε | ἀποκοπτέτω | ἀποκόπτετον | ἀποκοπτέτων | ἀποκόπτετε | ἀποκοπτόντων | |||
middle/
passive |
indicative | ἀποκόπτομαι | ἀποκόπτει/ ἀποκόπτῃ |
ἀποκόπτεται | ἀποκόπτεσθον | ἀποκόπτεσθον | ἀποκοπτόμεθᾰ | ἀποκόπτεσθε | ἀποκόπτονται |
subjunctive | ἀποκόπτωμαι | ἀποκόπτῃ | ἀποκόπτηται | ἀποκόπτησθον | ἀποκόπτησθον | ἀποκοπτώμεθᾰ | ἀποκόπτησθε | ἀποκόπτωνται | |
optative | ἀποκοπτοίμην | ἀποκόπτοιο | ἀποκόπτοιτο | ἀποκόπτοισθον | ἀποκοπτοίσθην | ἀποκοπτοίμεθᾰ | ἀποκόπτοισθε | ἀποκόπτοιντο | |
imperative | ἀποκόπτου | ἀποκοπτέσθω | ἀποκόπτεσθον | ἀποκοπτέσθων | ἀποκόπτεσθε | ἀποκοπτέσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | ἀποκόπτειν | ἀποκόπτεσθαι | |||||||
participle | ἀποκόπτων , ἀποκόπτουσᾰ , ἀπόκοπτον | ἀποκοπτόμενος , ἀποκοπτομένη , ἀποκοπτόμενον |
Imperfect: ἀπέκοπτον, ἀπεκοπτόμην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἀπέκοπτον | ἀπέκοπτες | ἀπέκοπτε | ἀπεκόπτετον | ἀπεκοπτέτην | ἀπεκόπτομεν | ἀπεκόπτετε | ἀπέκοπτον |
middle/ passive |
ἀπεκοπτόμην | ἀπεκόπτου | ἀπεκόπτετο | ἀπεκόπτεσθον | ἀπεκοπτέσθην | ἀπεκοπτόμεθᾰ | ἀπεκόπτεσθε | ἀπεκόπτοντο |
Future: ἀποκόψω, ἀποκόψομαι, ἀποκοπήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἀποκόψω | ἀποκόψεις | ἀποκόψει | ἀποκόψετον | ἀποκόψετον | ἀποκόψομεν | ἀποκόψετε | ἀποκόψουσῐ(ν) |
optative | ἀποκόψοιμῐ | ἀποκόψοις | ἀποκόψοι | ἀποκόψοιτον | ἀποκοψοίτην | ἀποκόψοιμεν | ἀποκόψοιτε | ἀποκόψοιεν | |
middle | indicative | ἀποκόψομαι | ἀποκόψει/ ἀποκόψῃ |
ἀποκόψεται | ἀποκόψεσθον | ἀποκόψεσθον | ἀποκοψόμεθᾰ | ἀποκόψεσθε | ἀποκόψονται |
optative | ἀποκοψοίμην | ἀποκόψοιο | ἀποκόψοιτο | ἀποκόψοισθον | ἀποκοψοίσθην | ἀποκοψοίμεθᾰ | ἀποκόψοισθε | ἀποκόψοιντο | |
passive | indicative | ἀποκοπήσομαι | ἀποκοπήσει/ ἀποκοπήσῃ |
ἀποκοπήσεται | ἀποκοπήσεσθον | ἀποκοπήσεσθον | ἀποκοπησόμεθᾰ | ἀποκοπήσεσθε | ἀποκοπήσονται |
optative | ἀποκοπησοίμην | ἀποκοπήσοιο | ἀποκοπήσοιτο | ἀποκοπήσοισθον | ἀποκοπησοίσθην | ἀποκοπησοίμεθᾰ | ἀποκοπήσοισθε | ἀποκοπήσοιντο | |
active | middle | passive | |||||||
infinitive | ἀποκόψειν | ἀποκόψεσθαι | ἀποκοπήσεσθαι | ||||||
participle | ἀποκόψων , ἀποκόψουσᾰ , ἀπόκοψον | ἀποκοψόμενος , ἀποκοψομένη , ἀποκοψόμενον | ἀποκοπησόμενος , ἀποκοπησομένη , ἀποκοπησόμενον |
Aorist: ἀπέκοψα, ἀπεκοψάμην, ἀπεκόπην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἀπέκοψα | ἀπέκοψας | ἀπέκοψε | ἀπεκόψατον | ἀπεκοψάτην | ἀπεκόψαμεν | ἀπεκόψατε | ἀπέκοψαν |
subjunctive | ἀποκόψω | ἀποκόψῃς | ἀποκόψῃ | ἀποκόψητον | ἀποκόψητον | ἀποκόψωμεν | ἀποκόψητε | ἀποκόψωσῐ(ν) | |
optative | ἀποκόψαιμῐ | ἀποκόψαις/ ἀποκόψειας |
ἀποκόψαι/ ἀποκόψειε |
ἀποκόψαιτον | ἀποκοψαίτην | ἀποκόψαιμεν | ἀποκόψαιτε | ἀποκόψαιεν/ ἀποκόψειαν |
|
imperative | ἀπόκοψον | ἀποκοψάτω | ἀποκόψατον | ἀποκοψάτων | ἀποκόψατε | ἀποκοψάντων | |||
middle | indicative | ἀπεκοψάμην | ἀπεκόψω | ἀπεκόψατο | ἀπεκόψασθον | ἀπεκοψάσθην | ἀπεκοψάμεθα | ἀπεκόψασθε | ἀπεκόψαντο |
subjunctive | ἀποκόψωμαι | ἀποκόψῃ | ἀποκόψηται | ἀποκόψησθον | ἀποκόψησθον | ἀποκοψώμεθα | ἀποκόψησθε | ἀποκόψωνται | |
optative | ἀποκοψαίμην | ἀποκόψαιο | ἀποκόψαιτο | ἀποκόψαισθον | ἀποκοψαίσθην | ἀποκοψαίμεθα | ἀποκόψαισθε | ἀποκόψαιντο | |
imperative | ἀπόκοψαι | ἀποκοψάσθω | ἀποκόψασθον | ἀποκοψάσθων | ἀποκόψασθε | ἀποκοψάσθων | |||
passive | indicative | ἀπεκόπην | ἀπεκόπης | ἀπεκόπη | ἀπεκόπητον | ἀπεκοπήτην | ἀπεκόπημεν | ἀπεκόπητε | ἀπεκόπησαν |
subjunctive | ἀποκοπῶ | ἀποκοπῇς | ἀποκοπῇ | ἀποκοπῆτον | ἀποκοπῆτον | ἀποκοπῶμεν | ἀποκοπῆτε | ἀποκοπῶσῐ(ν) | |
optative | ἀποκοπείην | ἀποκοπείης | ἀποκοπείη | ἀποκοπεῖτον/ ἀποκοπείητον |
ἀποκοπείτην/ ἀποκοπειήτην |
ἀποκοπεῖμεν/ ἀποκοπείημεν |
ἀποκοπεῖτε/ ἀποκοπείητε |
ἀποκοπεῖεν/ ἀποκοπείησαν |
|
imperative | ἀποκόπηθι | ἀποκοπήτω | ἀποκόπητον | ἀποκοπήτων | ἀποκόπητε | ἀποκοπέντων | |||
active | middle | passive | |||||||
infinitive | ἀπόκοψαι | ἀποκόψασθαι | ἀποκοπῆναι | ||||||
participle | m | ἀποκόψᾱς | ἀποκοψάμενος | ἀποκοπείς | |||||
f | ἀποκόψᾱσα | ἀποκοψαμένη | ἀποκοπεῖσα | ||||||
n | ἀπόκοψαν | ἀποκοψάμενον | ἀποκοπέν |
Perfect: ἀποκέκοφᾰ, ἀποκέκομμαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἀποκέκοφᾰ | ἀποκέκοφᾰς | ἀποκέκοφε | ἀποκεκόφᾰτον | ἀποκεκόφᾰτον | ἀποκεκόφᾰμεν | ἀποκεκόφᾰτε | ἀποκεκόφᾱσῐ(ν) |
subjunctive | ἀποκεκοφὼς ὦ/ ἀποκεκόφω |
ἀποκεκοφὼς ᾖς/ ἀποκεκόφῃς |
ἀποκεκοφὼς ᾖ/ ἀποκεκόφῃ |
ἀποκεκοφότε ἦτον/ ἀποκεκόφητον |
ἀποκεκοφότε ἦτον/ ἀποκεκόφητον |
ἀποκεκοφότες ὦμεν/ ἀποκεκόφωμεν |
ἀποκεκοφότες ἦτε/ ἀποκεκόφητε |
ἀποκεκοφότες ὦσῐ(ν)/ ἀποκεκόφωσῐ(ν) |
|
optative | ἀποκεκοφὼς εἴην/ ἀποκεκόφοιμῐ/ ἀποκεκοφοίην |
ἀποκεκοφὼς εἴης/ ἀποκεκόφοις/ ἀποκεκοφοίης |
ἀποκεκοφὼς εἴη/ ἀποκεκόφοι/ ἀποκεκοφοίη |
ἀποκεκοφότε εἴητον/ ἀποκεκοφότε εἶτον/ ἀποκεκόφοιτον |
ἀποκεκοφὀτε εἰήτην/ ἀποκεκοφότε εἴτην/ ἀποκεκοφοίτην |
ἀποκεκοφότες εἴημεν/ ἀποκεκοφότες εἶμεν/ ἀποκεκόφοιμεν |
ἀποκεκοφότες εἴητε/ ἀποκεκοφότες εἶτε/ ἀποκεκόφοιτε |
ἀποκεκοφότες εἴησᾰν/ ἀποκεκοφότε εἶεν/ ἀποκεκόφοιεν |
|
imperative | ἀποκεκοφὼς ἴσθῐ | ἀποκεκοφὼς ἔστω | ἀποκεκοφότε ἔστον | ἀποκεκοφότε ἔστων | ἀποκεκοφότες ἔστε | ἀποκεκοφότες ὄντων | |||
middle/
passive |
indicative | ἀποκέκομμαι | ἀποκέκοψαι | ἀποκέκοπται | ἀποκέκοφθον | ἀποκέκοφθον | ἀποκεκόμμεθᾰ | ἀποκέκοφθε | ἀποκεκομμένοι εἰσί |
subjunctive | ἀποκεκομμένος ὦ | ἀποκεκομμένος ᾖς | ἀποκεκομμένος ᾖ | ἀποκεκομμένω ἦτον | ἀποκεκομμένω ἦτον | ἀποκεκομμένοι ὦμεν | ἀποκεκομμένοι ἦτε | ἀποκεκομμένοι ὦσῐ | |
optative | ἀποκεκομμένος εἴην | ἀποκεκομμένος εἴης | ἀποκεκομμένος εἴη | ἀποκεκομμένοι εἴητον/ ἀποκεκομμένοι εἶτον |
ἀποκεκομμένω εἰήτην/ ἀποκεκομμένω εἴτην |
ἀποκεκομμένοι εἴημεν/ ἀποκεκομμένοι εἶμεν |
ἀποκεκομμένοι εἴητε/ ἀποκεκομμένοι εἶτε |
ἀποκεκομμένοι εἴησᾰν/ ἀποκεκομμένοι εἶεν |
|
imperative | ἀποκέκοψο | ἀποκεκόφθω | ἀποκέκοφθον | ἀποκεκόφθων | ἀποκέκοφθε | ἀποκεκόφθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | ἀποκεκοφέναι | ἀποκεκόφθαι | |||||||
participle | ἀποκεκοφώς , ἀποκεκοφυῖα , ἀποκεκοφός | ἀποκεκομμένος , ἀποκεκομμένη , ἀποκεκομμένον |
Related terms
- ἀποκοπή (apokopḗ)
References
- ἀποκόπτω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀποκόπτω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- ἀποκόπτω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «ἀποκόπτω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀποκόπτω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- «ἀποκόπτω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- “G609”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- «ἀποκόπτω» in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften