Definify.com
Definition 2024
ἀπότασις
ἀπότασις
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /apótasis/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /apótasis/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /apótasis/
Noun
ἀπότασις • (apótasis) f (genitive ἀποτάσεως); third declension
- lengthening, prolongation
- stretching out
- distension (of the breast)
- reference
Inflection
Third declension of ἀπότασῐς, ἀποτάσεως
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ἀπότασῐς | ἀποτάσει | ἀποτάσεις |
| Genitive | ἀποτάσεως | ἀποτασέοιν | ἀποτάσεων |
| Dative | ἀποτάσει | ἀποτασέοιν | ἀποτάσεσῐ(ν) |
| Accusative | ἀπότασῐν | ἀποτάσει | ἀποτάσεις |
| Vocative | ἀπότασῐ | ἀποτάσει | ἀποτάσεις |
Third declension of ἀπότασῐς, ἀποτάσιος
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ἀπότασῐς | ἀποτάσιε | ἀποτάσιες |
| Genitive | ἀποτάσιος | ἀποτασίοιν | ἀποτασίων |
| Dative | ἀποτάσῑ, ἀποτάσει | ἀποτασίοιν | ἀποτάσῐσῐ(ν), ἀποτασίεσῐ(ν), ἀποτάσεσῐ(ν) |
| Accusative | ἀπότασῐν | ἀποτάσιε | ἀποτάσῑς, ἀποτάσιᾰς |
| Vocative | ἀπότασῐ | ἀποτάσιε | ἀποτάσιες |
References
- ἀπότασις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ἀπότασις» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀπότασις» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)