Definify.com
Definition 2024
ἀρχαιότης
ἀρχαιότης
Ancient Greek
Noun
ἀρχαιότης • (arkhaiótēs) f (genitive ἀρχαιότητος); third declension
- antiquity, old-fashionedness
- simplicity, pristine state
- ancient history
- antiquity, ancient times
- (Byzantine) advanced age of a person
Declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ἀρχαιότης | τὼ ἀρχαιότητε | αἱ ἀρχαιότητες | ||||||||||
| Genitive | τῆς ἀρχαιότητος | τοῖν ἀρχαιοτήτοιν | τῶν ἀρχαιοτήτων | ||||||||||
| Dative | τῇ ἀρχαιότητῐ | τοῖν ἀρχαιοτήτοιν | ταῖς ἀρχαιότησῐ | ||||||||||
| Accusative | τὴν ἀρχαιότητᾰ | τὼ ἀρχαιότητε | τᾱ̀ς ἀρχαιότητᾰς | ||||||||||
| Vocative | ἀρχαιότης | ἀρχαιότητε | ἀρχαιότητες | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. | ||||||||||||
References
- ἀρχαιότης in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ἀρχαιότης» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀρχαιότης» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- ἀρχαιότης in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- antiquity idem, page 32.
- primitiveness idem, page 641.
- staleness idem, page 809.