Definify.com
Definition 2025
ἄρρυθμος
ἄρρυθμος
Ancient Greek
Adjective
ἄρρυθμος • (árrhuthmos) m, f (neuter ἄρρυθμον); second declension
- Having no rhythm; arhythmic
- Having no moderation; excessive
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||
| Nominative | ἄρρυθμος | ἄρρυθμον | ἄρρυθμω | ἄρρυθμω | ἄρρυθμοι | ἄρρυθμα | ||||||
| Genitive | ἄρρυθμου | ἄρρυθμου | ἄρρυθμοιν | ἄρρυθμοιν | ἄρρυθμων | ἄρρυθμων | ||||||
| Dative | ἄρρυθμῳ | ἄρρυθμῳ | ἄρρυθμοιν | ἄρρυθμοιν | ἄρρυθμοις | ἄρρυθμοις | ||||||
| Accusative | ἄρρυθμον | ἄρρυθμον | ἄρρυθμω | ἄρρυθμω | ἄρρυθμους | ἄρρυθμα | ||||||
| Vocative | ἄρρυθμε | ἄρρυθμον | ἄρρυθμω | ἄρρυθμω | ἄρρυθμοι | ἄρρυθμα | ||||||
Derived terms
- ἀρρυθμέω (arrhuthméō)
- ἀρρυθμία (arrhuthmía)