Definify.com
Definition 2024
ἄτρακτος
ἄτρακτος
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /átraktos/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /átraxtos/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /átɾaxtos/
Noun
ἄτρακτος • (átraktos) m (genitive ἀτράκτου); second declension
Inflection
Second declension of ἄτρακτος, ἀτράκτου
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | ἄτρακτος | ἀτράκτω | ἄτρακτοι |
Genitive | ἀτράκτου | ἀτράκτοιν | ἀτράκτων |
Dative | ἀτράκτῳ | ἀτράκτοιν | ἀτράκτοις |
Accusative | ἄτρακτον | ἀτράκτω | ἀτράκτους |
Vocative | ἄτρακτε | ἀτράκτω | ἄτρακτοι |
References
- ἄτρακτος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἄτρακτος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ἄτρακτος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἄτρακτος» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.