Definify.com
Definition 2024
Ἀττικός
Ἀττικός
See also: αττικός
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /at̚tikós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /at̚tikós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /atikós/
Adjective
Ἀττικός • (Attikós) m (feminine Ἀττική, neuter Ἀττικόν); first/second declension
Inflection
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
Nominative | Ἀττικός | Ἀττική | Ἀττικόν | Ἀττικώ | Ἀττικᾱ́ | Ἀττικώ | Ἀττικοί | Ἀττικαί | Ἀττικᾰ́ | |||
Genitive | Ἀττικοῦ | Ἀττικῆς | Ἀττικοῦ | Ἀττικοῖν | Ἀττικαῖν | Ἀττικοῖν | Ἀττικῶν | Ἀττικῶν | Ἀττικῶν | |||
Dative | Ἀττικῷ | Ἀττικῇ | Ἀττικῷ | Ἀττικοῖν | Ἀττικαῖν | Ἀττικοῖν | Ἀττικοῖς | Ἀττικαῖς | Ἀττικοῖς | |||
Accusative | Ἀττικόν | Ἀττικήν | Ἀττικόν | Ἀττικώ | Ἀττικᾱ́ | Ἀττικώ | Ἀττικούς | Ἀττικᾱ́ς | Ἀττικᾰ́ | |||
Vocative | Ἀττικέ | Ἀττική | Ἀττικόν | Ἀττικώ | Ἀττικᾱ́ | Ἀττικώ | Ἀττικοί | Ἀττικαί | Ἀττικᾰ́ | |||
References
References
- Ἀττικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Ἀττικός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «Ἀττικός» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- Attica idem, page 1003.
- ↑ Sacks, A Dictionary of the Ancient Greek World