Definify.com
Definition 2024
ἐνθετικός
ἐνθετικός
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /enθetikós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /enθetikós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /enθetikós/
Adjective
ἐνθετικός • (enthetikós) m (feminine ἐνθετική, neuter ἐνθετικόν); first/second declension
- fit for implanting
Inflection
First and second declension of ἐνθετικός, ἐνθετική, ἐνθετικόν
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | ἐνθετικός | ἐνθετική | ἐνθετικόν | ἐνθετικώ | ἐνθετικᾱ́ | ἐνθετικώ | ἐνθετικοί | ἐνθετικαί | ἐνθετικᾰ́ | |||
| Genitive | ἐνθετικοῦ | ἐνθετικῆς | ἐνθετικοῦ | ἐνθετικοῖν | ἐνθετικαῖν | ἐνθετικοῖν | ἐνθετικῶν | ἐνθετικῶν | ἐνθετικῶν | |||
| Dative | ἐνθετικῷ | ἐνθετικῇ | ἐνθετικῷ | ἐνθετικοῖν | ἐνθετικαῖν | ἐνθετικοῖν | ἐνθετικοῖς | ἐνθετικαῖς | ἐνθετικοῖς | |||
| Accusative | ἐνθετικόν | ἐνθετικήν | ἐνθετικόν | ἐνθετικώ | ἐνθετικᾱ́ | ἐνθετικώ | ἐνθετικούς | ἐνθετικᾱ́ς | ἐνθετικᾰ́ | |||
| Vocative | ἐνθετικέ | ἐνθετική | ἐνθετικόν | ἐνθετικώ | ἐνθετικᾱ́ | ἐνθετικώ | ἐνθετικοί | ἐνθετικαί | ἐνθετικᾰ́ | |||
References
- ἐνθετικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ἐνθετικός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἐνθετικός» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)