Definify.com
Definition 2024
ἑτερώνυμος
ἑτερώνυμος
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /eteronymos/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /eteronymos/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /eteɾonimos/
Adjective
ἑτερώνυμος • (heterṓnumos) m, f (neuter ἑτερώνυμον); second declension
- with a different name
- with a different denominator
Inflection
Second declension of ἑτερώνυμος, ἑτερώνυμον
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||
| Nominative | ἑτερώνυμος | ἑτερώνυμον | ἑτερωνύμω | ἑτερωνύμω | ἑτερώνυμοι | ἑτερώνυμα | ||||||
| Genitive | ἑτερωνύμου | ἑτερωνύμου | ἑτερωνύμοιν | ἑτερωνύμοιν | ἑτερωνύμων | ἑτερωνύμων | ||||||
| Dative | ἑτερωνύμῳ | ἑτερωνύμῳ | ἑτερωνύμοιν | ἑτερωνύμοιν | ἑτερωνύμοις | ἑτερωνύμοις | ||||||
| Accusative | ἑτερώνυμον | ἑτερώνυμον | ἑτερωνύμω | ἑτερωνύμω | ἑτερωνύμους | ἑτερώνυμα | ||||||
| Vocative | ἑτερώνυμε | ἑτερώνυμον | ἑτερωνύμω | ἑτερωνύμω | ἑτερώνυμοι | ἑτερώνυμα | ||||||
References
- ἑτερώνυμος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ἑτερώνυμος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette