Definify.com
Definition 2024
ἔκδυσις
ἔκδυσις
Ancient Greek
Noun
ἔκδυσις • (ékdusis) f (genitive ἐκδύσεως); third declension
Inflection
Third declension of ἔκδυσῐς, ἐκδύσεως
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ἔκδυσῐς | ἐκδύσει | ἐκδύσεις |
| Genitive | ἐκδύσεως | ἐκδυσέοιν | ἐκδύσεων |
| Dative | ἐκδύσει | ἐκδυσέοιν | ἐκδύσεσῐ(ν) |
| Accusative | ἔκδυσῐν | ἐκδύσει | ἐκδύσεις |
| Vocative | ἔκδυσῐ | ἐκδύσει | ἐκδύσεις |
Third declension of ἔκδυσῐς, ἐκδύσιος
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ἔκδυσῐς | ἐκδύσιε | ἐκδύσιες |
| Genitive | ἐκδύσιος | ἐκδυσίοιν | ἐκδυσίων |
| Dative | ἐκδύσῑ, ἐκδύσει | ἐκδυσίοιν | ἐκδύσῐσῐ(ν), ἐκδυσίεσῐ(ν), ἐκδύσεσῐ(ν) |
| Accusative | ἔκδυσῐν | ἐκδύσιε | ἐκδύσῑς, ἐκδύσιᾰς |
| Vocative | ἔκδυσῐ | ἐκδύσιε | ἐκδύσιες |
References
- ἔκδυσις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἔκδυσις in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ἔκδυσις» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἔκδυσις» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)