Definify.com
Definition 2024
ἔνταξις
ἔνταξις
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /éntaxsis/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /éntaksis/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /é̃daksis/
Noun
ἔνταξις • (éntaxis) f (genitive ἐντάξεως); third declension
Inflection
Third declension of ἔνταξῐς, ἐντάξεως
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ἔνταξῐς | ἐντάξει | ἐντάξεις |
| Genitive | ἐντάξεως | ἐνταξέοιν | ἐντάξεων |
| Dative | ἐντάξει | ἐνταξέοιν | ἐντάξεσῐ(ν) |
| Accusative | ἔνταξῐν | ἐντάξει | ἐντάξεις |
| Vocative | ἔνταξῐ | ἐντάξει | ἐντάξεις |
Third declension of ἔνταξῐς, ἐντάξιος
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ἔνταξῐς | ἐντάξιε | ἐντάξιες |
| Genitive | ἐντάξιος | ἐνταξίοιν | ἐνταξίων |
| Dative | ἐντάξῑ, ἐντάξει | ἐνταξίοιν | ἐντάξῐσῐ(ν), ἐνταξίεσῐ(ν), ἐντάξεσῐ(ν) |
| Accusative | ἔνταξῐν | ἐντάξιε | ἐντάξῑς, ἐντάξιᾰς |
| Vocative | ἔνταξῐ | ἐντάξιε | ἐντάξιες |
References
- ἔνταξις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ἔνταξις» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἔνταξις» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)