Definify.com
Definition 2024
ἰσομέτρητος
ἰσομέτρητος
Ancient Greek
Adjective
ἰσομέτρητος • (isométrētos) m, f (neuter ἰσομέτρητον); second declension
Inflection
Second declension of ἰσομέτρητος, ἰσομέτρητον
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||
| Nominative | ἰσομέτρητος | ἰσομέτρητον | ἰσομετρήτω | ἰσομετρήτω | ἰσομέτρητοι | ἰσομέτρητα | ||||||
| Genitive | ἰσομετρήτου | ἰσομετρήτου | ἰσομετρήτοιν | ἰσομετρήτοιν | ἰσομετρήτων | ἰσομετρήτων | ||||||
| Dative | ἰσομετρήτῳ | ἰσομετρήτῳ | ἰσομετρήτοιν | ἰσομετρήτοιν | ἰσομετρήτοις | ἰσομετρήτοις | ||||||
| Accusative | ἰσομέτρητον | ἰσομέτρητον | ἰσομετρήτω | ἰσομετρήτω | ἰσομετρήτους | ἰσομέτρητα | ||||||
| Vocative | ἰσομέτρητε | ἰσομέτρητον | ἰσομετρήτω | ἰσομετρήτω | ἰσομέτρητοι | ἰσομέτρητα | ||||||
Descendants
- English: isometric
References
- ἰσομέτρητος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἰσομέτρητος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press