Definify.com

Definition 2025

ἱλάσκομαι

Ancient Greek

Alternative forms

ἱλάομαι ‎(hiláomai) Epic

Verb

ῑ̔λάσκομαι • ‎(hīláskomai)

I appease, conciliate; I expiate
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 5.47
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 8.112
- 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Works and Days 338
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 1.100
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 1.147
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 1.386
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 1.472
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 3.419
- 342 BCE – 290 BCE, Menander, Men at Arbitration 558
- New Testament, Epistle to the Hebrews 2.17
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Olympian Ode 7.9
- 46 CE – 120 CE, Plutarch, Cato the Younger 61
(passive) I am merciful, gracious
- 50 CE – 100 CE, The Gospel of Luke 18.13
- 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, 2 Kings 5.18
- 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Exodus 32.14
- 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Psalms 77.38

Inflection

Present: ἱλάσκομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἱλάσκομαι	ἱλάσκῃ, ἱλάσκει	ἱλάσκεται	ἱλάσκεσθον	ἱλάσκεσθον	ἱλασκόμεθᾰ	ἱλάσκεσθε	ἱλάσκονται
	subjunctive	ἱλάσκωμαι	ἱλάσκῃ	ἱλάσκηται	ἱλάσκησθον	ἱλάσκησθον	ἱλασκώμεθᾰ	ἱλάσκησθε	ἱλάσκωνται
	optative	ἱλασκοίμην	ἱλάσκοιο	ἱλάσκοιτο	ἱλάσκοισθον	ἱλασκοίσθην	ἱλασκοίμεθᾰ	ἱλάσκοισθε	ἱλάσκοιντο
	imperative		ἱλάσκου	ἱλασκέσθω	ἱλάσκεσθον	ἱλασκέσθων		ἱλάσκεσθε	ἱλασκέσθων
						middle/passive
infinitive						ἱλάσκεσθαι
participle	m					ἱλασκόμενος
	f					ἱλασκομένη
	n					ἱλασκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: ἱλᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἱλᾰ́ομαι	ἱλᾰ́ῃ, ἱλᾰ́ει	ἱλᾰ́εται	ἱλᾰέσθον	ἱλᾰέσθον	ἱ˘λᾰόμεθᾰ	ἱλᾰέσθε	ἱλᾰ́ονται
	subjunctive	ἱλᾰ́ωμαι	ἱλᾰ́ῃ	ἱλᾰ́ηται	ἱλᾰήσθον	ἱλᾰήσθον	ἱ˘λᾰώμεθᾰ	ἱλᾰήσθε	ἱλᾰ́ωνται
	optative	ἱ˘λᾰοίμην	ἱλᾰοίο	ἱλᾰοίτο	ἱλᾰοίσθον	ἱ˘λᾰοίσθην	ἱ˘λᾰοίμεθᾰ	ἱλᾰοίσθε	ἱλᾰοίντο
	imperative		ἱλᾰ́ου	ἱ˘λᾰέσθω	ἱλᾰέσθον	ἱ˘λᾰέσθων		ἱλᾰέσθε	ἱ˘λᾰέσθων
						middle/passive
infinitive						ἱλᾰ́εσθαι
participle	m					ἱ˘λᾰόμενος
	f					ἱ˘λᾰομένη
	n					ἱ˘λᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: ἱ˘λῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἱ˘λῶμαι	ἱ˘λᾷ	ἱ˘λᾶται	ἱ˘λᾶσθον	ἱ˘λᾶσθον	ἱ˘λώμεθᾰ	ἱ˘λᾶσθε	ἱ˘λῶνται
	subjunctive	ἱ˘λῶμαι	ἱ˘λᾷ	ἱ˘λᾶται	ἱ˘λᾶσθον	ἱ˘λᾶσθον	ἱ˘λώμεθᾰ	ἱ˘λᾶσθε	ἱ˘λῶνται
	optative	ἱ˘λῴμην	ἱ˘λῷο	ἱ˘λῷτο	ἱ˘λῷσθον	ἱ˘λῴσθην	ἱ˘λῴμεθᾰ	ἱ˘λῷσθε	ἱ˘λῷντο
	imperative		ἱ˘λῶ	ἱ˘λᾱ́σθω	ἱ˘λᾶσθον	ἱ˘λᾱ́σθων		ἱ˘λᾶσθε	ἱ˘λᾱ́σθων
						middle/passive
infinitive						ἱ˘λᾶσθαι
participle	m					ἱ˘λώμενος
	f					ἱ˘λωμένη
	n					ἱ˘λώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἱλασκόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἱλασκόμην	ἱλάσκου	ἱλάσκετο	ἱλάσκεσθον	ἱλασκέσθην	ἱλασκόμεθᾰ	ἱλάσκεσθε	ἱλάσκοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἱλᾰ́σομαι, ἱλασθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἱλᾰ́σομαι	ἱλᾰ́σῃ, ἱλᾰ́σει	ἱλᾰ́σεται	ἱλᾰ́σεσθον	ἱλᾰ́σεσθον	ἱλᾰσόμεθᾰ	ἱλᾰ́σεσθε	ἱλᾰ́σονται
middle	optative	ἱλᾰσοίμην	ἱλᾰ́σοιο	ἱλᾰ́σοιτο	ἱλᾰ́σοισθον	ἱλᾰσοίσθην	ἱλᾰσοίμεθᾰ	ἱλᾰ́σοισθε	ἱλᾰ́σοιντο
passive	indicative	ἱλασθήσομαι	ἱλασθήσῃ	ἱλασθήσεται	ἱλασθήσεσθον	ἱλασθήσεσθον	ἱλασθησόμεθᾰ	ἱλασθήσεσθε	ἱλασθήσονται
passive	optative	ἱλασθησοίμην	ἱλασθήσοιο	ἱλασθήσοιτο	ἱλασθήσοισθον	ἱλασθησοίσθην	ἱλασθησοίμεθᾰ	ἱλασθήσοισθε	ἱλασθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					ἱλᾰ́σεσθαι		ἱλασθήσεσθαι
participle	m				ἱλᾰσόμενος		ἱλασθησόμενος
	f				ἱλᾰσομένη		ἱλασθησομένη
	n				ἱλᾰσόμενον		ἱλασθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἱλάσσομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἱλάσσομαι	ἱλάσσῃ, ἱλάσσει	ἱλάσσεται	ἱλάσσεσθον	ἱλάσσεσθον	ἱλασσόμεθᾰ	ἱλάσσεσθε	ἱλάσσονται
middle	optative	ἱλασσοίμην	ἱλάσσοιο	ἱλάσσοιτο	ἱλάσσοισθον	ἱλασσοίσθην	ἱλασσοίμεθᾰ	ἱλάσσοισθε	ἱλάσσοιντο
					middle
infinitive					ἱλάσσεσθαι
participle	m				ἱλασσόμενος
	f				ἱλασσομένη
	n				ἱλασσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἱλάξομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἱλάξομαι	ἱλάξῃ, ἱλάξει	ἱλάξεται	ἱλάξεσθον	ἱλάξεσθον	ἱλαξόμεθᾰ	ἱλάξεσθε	ἱλάξονται
middle	optative	ἱλαξοίμην	ἱλάξοιο	ἱλάξοιτο	ἱλάξοισθον	ἱλαξοίσθην	ἱλαξοίμεθᾰ	ἱλάξοισθε	ἱλάξοιντο
					middle
infinitive					ἱλάξεσθαι
participle	m				ἱλαξόμενος
	f				ἱλαξομένη
	n				ἱλαξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἱλᾰσᾰ́μην, ἱλάσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἱλᾰσᾰ́μην	ἱλᾰ́σω	ἱλᾰ́σᾰτο	ἱλᾰ́σᾰσθον	ἱλᾰσᾰ́σθην	ἱλᾰσᾰ́μεθᾰ	ἱλᾰ́σᾰσθε	ἱλᾰ́σᾰντο
	subjunctive	ἱλᾰ́σωμαι	ἱλᾰ́σῃ	ἱλᾰ́σηται	ἱλᾰ́σησθον	ἱλᾰ́σησθον	ἱλᾰσώμεθᾰ	ἱλᾰ́σησθε	ἱλᾰ́σωνται
	optative	ἱλᾰσαίμην	ἱλᾰ́σαιο	ἱλᾰ́σαιτο	ἱλᾰ́σαισθον	ἱλᾰσαίσθην	ἱλᾰσαίμεθᾰ	ἱλᾰ́σαισθε	ἱλᾰ́σαιντο
	imperative		ἵλᾰσαι	ἱλᾰσᾰ́σθω	ἱλᾰ́σᾰσθον	ἱλᾰσᾰ́σθων		ἱλᾰ́σᾰσθε	ἱλᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ἱλάσθην	ἱλάσθης	ἱλάσθη	ἱλάσθητον	ἱλασθήτην	ἱλάσθημεν	ἱλάσθητε	ἱλάσθησᾰν
	subjunctive	ἱλασθῶ	ἱλασθῇς	ἱλασθῇ	ἱλασθῆτον	ἱλασθῆτον	ἱλασθῶμεν	ἱλασθῆτε	ἱλασθῶσῐ(ν)
	optative	ἱλασθείην	ἱλασθείης	ἱλασθείη	ἱλασθεῖτον, ἱλασθείητον	ἱλασθείτην, ἱλασθειήτην	ἱλασθεῖμεν, ἱλασθείημεν	ἱλασθεῖτε, ἱλασθείητε	ἱλασθεῖεν, ἱλασθείησᾰν
	imperative		ἱλάσθητῐ	ἱλασθήτω	ἱλάσθητον	ἱλασθήτων		ἱλάσθητε	ἱλασθέντων
					middle		passive
infinitive					ἱλᾰ́σᾰσθαι		ἱλασθῆναι
participle	m				ἱλᾰσᾰ́μενος		ἱλασθείς
	f				ἱλᾰσᾰμένη		ἱλασθεῖσᾰ
	n				ἱλᾰσᾰ́μενον		ἱλασθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἱλασσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἱλασσᾰ́μην	ἱλάσσω	ἱλάσσᾰτο	ἱλάσσᾰσθον	ἱλασσᾰ́σθην	ἱλασσᾰ́μεθᾰ	ἱλάσσᾰσθε	ἱλάσσᾰντο
	subjunctive	ἱλάσσωμαι	ἱλάσσῃ	ἱλάσσηται	ἱλάσσησθον	ἱλάσσησθον	ἱλασσώμεθᾰ	ἱλάσσησθε	ἱλάσσωνται
	optative	ἱλασσαίμην	ἱλάσσαιο	ἱλάσσαιτο	ἱλάσσαισθον	ἱλασσαίσθην	ἱλασσαίμεθᾰ	ἱλάσσαισθε	ἱλάσσαιντο
	imperative		ἵλασσαι	ἱλασσᾰ́σθω	ἱλάσσᾰσθον	ἱλασσᾰ́σθων		ἱλάσσᾰσθε	ἱλασσᾰ́σθων
					middle
infinitive					ἱλάσσᾰσθαι
participle	m				ἱλασσᾰ́μενος
	f				ἱλασσᾰμένη
	n				ἱλασσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἱλαξᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἱλαξᾰ́μην	ἱλάξω	ἱλάξᾰτο	ἱλάξᾰσθον	ἱλαξᾰ́σθην	ἱλαξᾰ́μεθᾰ	ἱλάξᾰσθε	ἱλάξᾰντο
	subjunctive	ἱλάξωμαι	ἱλάξῃ	ἱλάξηται	ἱλάξησθον	ἱλάξησθον	ἱλαξώμεθᾰ	ἱλάξησθε	ἱλάξωνται
	optative	ἱλαξαίμην	ἱλάξαιο	ἱλάξαιτο	ἱλάξαισθον	ἱλαξαίσθην	ἱλαξαίμεθᾰ	ἱλάξαισθε	ἱλάξαιντο
	imperative		ἵλαξαι	ἱλαξᾰ́σθω	ἱλάξᾰσθον	ἱλαξᾰ́σθων		ἱλάξᾰσθε	ἱλαξᾰ́σθων
					middle
infinitive					ἱλάξᾰσθαι
participle	m				ἱλαξᾰ́μενος
	f				ἱλαξᾰμένη
	n				ἱλαξᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀφῑλάσκομαι ‎(aphīláskomai)
ἐξῑλάσκομαι ‎(exīláskomai)
προϊλάσκομαι ‎(proïláskomai)

Related terms

ἀνίλᾰστος ‎(anílastos)
ἱλᾰσία ‎(hilasía)
ἱλάσῐμος ‎(hilásimos)
ἵλᾰσμᾰ ‎(hílasma)
ἱλᾰσμός ‎(hilasmós)

ἱλᾰστήριος ‎(hilastḗrios)
ἱλᾰστής ‎(hilastḗs)
ἱλᾰτεύω ‎(hilateúō)
ἱλᾰτήριον ‎(hilatḗrion)
ἱλήκω ‎(hilḗkō)

References

ἱλάσκομαι in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
ἱλάσκομαι in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
ἱλάσκομαι in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«ἱλάσκομαι» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
«ἱλάσκομαι» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
ἱλάσκομαι in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
“G2433”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

Definify.com

Definition 2025

ἱλάσκομαι

ἱλάσκομαι

Ancient Greek

Alternative forms

Verb

Inflection

Derived terms

Related terms

References

Etymology

Pronunciation

Similar Results