Definify.com

Definition 2024

ἱλάων

ἱλάων

Ancient Greek

(4th AD Koine) IPA^(key): /iláon/

(10th AD Byzantine) IPA^(key): /iláon/

(15th AD Constantinopolitan) IPA^(key): /iláon/

Adjective

ἱλάων • ‎(hiláōn)

masculine/feminine genitive plural of ἵλαος ‎(hílaos)
neuter genitive plural of ἵλαος ‎(hílaos)

Participle

ἱλάων • ‎(hiláōn)

present active participle of ἱλάομαι ‎(hiláomai)

Inflection

First and third declension of ἱλάων, ἱλάουσᾰ, ἱλάον

Number	Singular			Dual			Plural
Case / Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἱλάων	ἱλάουσᾰ	ἱλάον	ἱλάοντε	ἱλαούσᾱ	ἱλάοντε	ἱλάοντες	ἱλάουσαι	ἱλάοντᾰ
Genitive	ἱλάοντος	ἱλαούσης	ἱλάοντος	ἱλαόντοιν	ἱλαούσαιν	ἱλαόντοιν	ἱλαόντων	ἱλαουσῶν	ἱλαόντων
Dative	ἱλάοντῐ	ἱλαούσῃ	ἱλάοντῐ	ἱλαόντοιν	ἱλαούσαιν	ἱλαόντοιν	ἱλάουσῐ(ν)	ἱλαούσαις	ἱλάουσῐ(ν)
Accusative	ἱλάοντᾰ	ἱλάουσᾰν	ἱλάον	ἱλάοντε	ἱλαούσᾱ	ἱλάοντε	ἱλάοντᾱς	ἱλαούσᾱς	ἱλάοντᾰ
Vocative	ἱλάων	ἱλάουσᾰ	ἱλάον	ἱλάοντε	ἱλαούσᾱ	ἱλάοντε	ἱλάοντες	ἱλάουσαι	ἱλάοντᾰ