Definify.com
Definition 2024
ἱπποκένταυρος
ἱπποκένταυρος
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /ip̚pokéntaβros/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /ip̚pocéntavros/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /ipocé̃davɾos/
Noun
ἱπποκένταυρος • (hippokéntauros) m (genitive ἱπποκενταύρου); second declension
- centaur
- any mythical creature [later]
Inflection
Second declension of ἱπποκένταυρος, ἱπποκενταύρου
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | ἱπποκένταυρος | ἱπποκενταύρω | ἱπποκένταυροι |
Genitive | ἱπποκενταύρου | ἱπποκενταύροιν | ἱπποκενταύρων |
Dative | ἱπποκενταύρῳ | ἱπποκενταύροιν | ἱπποκενταύροις |
Accusative | ἱπποκένταυρον | ἱπποκενταύρω | ἱπποκενταύρους |
Vocative | ἱπποκένταυρε | ἱπποκενταύρω | ἱπποκένταυροι |
References
- ἱπποκένταυρος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἱπποκένταυρος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ἱπποκένταυρος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette