Definify.com
Definition 2024
Ἰούλιος
Ἰούλιος
See also: Ιούλιος
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /iúlios/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /iúlios/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /iúlios/
Proper noun
Ἰούλιος • (Ioúlios) m (genitive Ἰουλίου); second declension
Inflection
Second declension of Ἰούλιος, Ἰουλίου
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | ὁ Ἰούλιος | τὼ Ἰουλίω | οἱ Ἰούλιοι |
Genitive | τοῦ Ἰουλίου | τοῖν Ἰουλίοιν | τῶν Ἰουλίων |
Dative | τῷ Ἰουλίῳ | τοῖν Ἰουλίοιν | τοῖς Ἰουλίοις |
Accusative | τὸν Ἰούλιον | τὼ Ἰουλίω | τοὺς Ἰουλίους |
Vocative | Ἰούλιε | Ἰουλίω | Ἰούλιοι |
Related terms
- Ἰουλία (Ioulía)
Descendants
- Bulgarian: Юлий (Julij)
- Greek: Ιούλιος (Ioúlios), Ιούλης (Ioúlis), Γιούλης (Gioúlis)
- Macedonian: Јулиј (Julij)
- Russian: Юлий (Julij)
- Serbian: Јулије
- Ukrainian: Юлій (Julij)
References
- “G2457”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,014