Definify.com
Definition 2024
ὀφείλω
ὀφείλω
See also: οφείλω
Ancient Greek
Alternative forms
- ὀφέλλω (ophéllō) Epic, Aeolic, Arcadocypriot
- ὀφήλω (ophḗlō) Cretan, Arcadocypriot
Verb
ὀφείλω • (opheílō)
- I owe
- (figuratively)
- (law) I incur
- (passive, of persons) I am due or liable to
- Palatine Anthology 9.283
- (with infinitive) I am bound, obligated, I ought, I should, I have to
- (impersonal) it behooves
Inflection
Present: ὀφείλω, ὀφείλομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὀφείλω | ὀφείλεις | ὀφείλει | ὀφείλετον | ὀφείλετον | ὀφείλομεν | ὀφείλετε | ὀφείλουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ὀφείλω | ὀφείλῃς | ὀφείλῃ | ὀφείλητον | ὀφείλητον | ὀφείλωμεν | ὀφείλητε | ὀφείλωσῐ(ν) | |||||
optative | ὀφείλοιμῐ | ὀφείλοις | ὀφείλοι | ὀφείλοιτον | ὀφειλοίτην | ὀφείλοιμεν | ὀφείλοιτε | ὀφείλοιεν | |||||
imperative | ὄφειλε | ὀφειλέτω | ὀφείλετον | ὀφειλέτων | ὀφείλετε | ὀφειλόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ὀφείλομαι | ὀφείλῃ, ὀφείλει |
ὀφείλεται | ὀφείλεσθον | ὀφείλεσθον | ὀφειλόμεθᾰ | ὀφείλεσθε | ὀφείλονται | ||||
subjunctive | ὀφείλωμαι | ὀφείλῃ | ὀφείληται | ὀφείλησθον | ὀφείλησθον | ὀφειλώμεθᾰ | ὀφείλησθε | ὀφείλωνται | |||||
optative | ὀφειλοίμην | ὀφείλοιο | ὀφείλοιτο | ὀφείλοισθον | ὀφειλοίσθην | ὀφειλοίμεθᾰ | ὀφείλοισθε | ὀφείλοιντο | |||||
imperative | ὀφείλου | ὀφειλέσθω | ὀφείλεσθον | ὀφειλέσθων | ὀφείλεσθε | ὀφειλέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ὀφείλειν | ὀφείλεσθαι | |||||||||||
participle | m | ὀφείλων | ὀφειλόμενος | ||||||||||
f | ὀφείλουσᾰ | ὀφειλομένη | |||||||||||
n | ὀφεῖλον | ὀφειλόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὀφέλλω | ὀφέλλεις | ὀφέλλει | ὀφέλλετον | ὀφέλλετον | ὀφέλλομεν | ὀφέλλετε | ὀφέλλουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ὀφέλλω | ὀφέλλῃς | ὀφέλλῃ | ὀφέλλητον | ὀφέλλητον | ὀφέλλωμεν | ὀφέλλητε | ὀφέλλωσῐ(ν) | |||||
optative | ὀφέλλοιμῐ | ὀφέλλοις | ὀφέλλοι | ὀφέλλοιτον | ὀφελλοίτην | ὀφέλλοιμεν | ὀφέλλοιτε | ὀφέλλοιεν | |||||
imperative | ὄφελλε | ὀφελλέτω | ὀφέλλετον | ὀφελλέτων | ὀφέλλετε | ὀφελλόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ὀφέλλομαι | ὀφέλλῃ, ὀφέλλει |
ὀφέλλεται | ὀφέλλεσθον | ὀφέλλεσθον | ὀφελλόμεθᾰ | ὀφέλλεσθε | ὀφέλλονται | ||||
subjunctive | ὀφέλλωμαι | ὀφέλλῃ | ὀφέλληται | ὀφέλλησθον | ὀφέλλησθον | ὀφελλώμεθᾰ | ὀφέλλησθε | ὀφέλλωνται | |||||
optative | ὀφελλοίμην | ὀφέλλοιο | ὀφέλλοιτο | ὀφέλλοισθον | ὀφελλοίσθην | ὀφελλοίμεθᾰ | ὀφέλλοισθε | ὀφέλλοιντο | |||||
imperative | ὀφέλλου | ὀφελλέσθω | ὀφέλλεσθον | ὀφελλέσθων | ὀφέλλεσθε | ὀφελλέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ὀφέλλειν | ὀφέλλεσθαι | |||||||||||
participle | m | ὀφέλλων | ὀφελλόμενος | ||||||||||
f | ὀφέλλουσᾰ | ὀφελλομένη | |||||||||||
n | ὀφέλλον | ὀφελλόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὀφέλω | ὀφέλεις | ὀφέλει | ὀφέλετον | ὀφέλετον | ὀφέλομεν | ὀφέλετε | ὀφέλουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ὀφέλω | ὀφέλῃς | ὀφέλῃ | ὀφέλητον | ὀφέλητον | ὀφέλωμεν | ὀφέλητε | ὀφέλωσῐ(ν) | |||||
optative | ὀφέλοιμῐ | ὀφέλοις | ὀφέλοι | ὀφέλοιτον | ὀφελοίτην | ὀφέλοιμεν | ὀφέλοιτε | ὀφέλοιεν | |||||
imperative | ὄφελε | ὀφελέτω | ὀφέλετον | ὀφελέτων | ὀφέλετε | ὀφελόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ὀφέλομαι | ὀφέλῃ, ὀφέλει |
ὀφέλεται | ὀφέλεσθον | ὀφέλεσθον | ὀφελόμεθᾰ | ὀφέλεσθε | ὀφέλονται | ||||
subjunctive | ὀφέλωμαι | ὀφέλῃ | ὀφέληται | ὀφέλησθον | ὀφέλησθον | ὀφελώμεθᾰ | ὀφέλησθε | ὀφέλωνται | |||||
optative | ὀφελοίμην | ὀφέλοιο | ὀφέλοιτο | ὀφέλοισθον | ὀφελοίσθην | ὀφελοίμεθᾰ | ὀφέλοισθε | ὀφέλοιντο | |||||
imperative | ὀφέλου | ὀφελέσθω | ὀφέλεσθον | ὀφελέσθων | ὀφέλεσθε | ὀφελέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ὀφέλειν | ὀφέλεσθαι | |||||||||||
participle | m | ὀφέλων | ὀφελόμενος | ||||||||||
f | ὀφέλουσᾰ | ὀφελομένη | |||||||||||
n | ὀφέλον | ὀφελόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ὤφειλον, ὠφειλόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὤφειλον | ὤφειλες | ὤφειλε(ν) | ὠφείλετον | ὠφειλέτην | ὠφείλομεν | ὠφείλετε | ὤφειλον | ||||
middle/ passive |
indicative | ὠφειλόμην | ὠφείλου | ὠφείλετο | ὠφείλεσθον | ὠφειλέσθην | ὠφειλόμεθᾰ | ὠφείλεσθε | ὠφείλοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ὤφελλον, ὠφελλόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὤφελλον | ὤφελλες | ὤφελλε(ν) | ὠφέλλετον | ὠφελλέτην | ὠφέλλομεν | ὠφέλλετε | ὤφελλον | ||||
middle/ passive |
indicative | ὠφελλόμην | ὠφέλλου | ὠφέλλετο | ὠφέλλεσθον | ὠφελλέσθην | ὠφελλόμεθᾰ | ὠφέλλεσθε | ὠφέλλοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ὄφελλον, ὀφελλόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὄφελλον | ὄφελλες | ὄφελλε(ν) | ὀφέλλετον | ὀφελλέτην | ὀφέλλομεν | ὀφέλλετε | ὄφελλον | ||||
middle/ passive |
indicative | ὀφελλόμην | ὀφέλλου | ὀφέλλετο | ὀφέλλεσθον | ὀφελλέσθην | ὀφελλόμεθᾰ | ὀφέλλεσθε | ὀφέλλοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: ὀφειλήσω, ὀφειλήσομαι, ὀφειληθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὀφειλήσω | ὀφειλήσεις | ὀφειλήσει | ὀφειλήσετον | ὀφειλήσετον | ὀφειλήσομεν | ὀφειλήσετε | ὀφειλήσουσῐ(ν) | ||||
optative | ὀφειλήσοιμῐ | ὀφειλήσοις | ὀφειλήσοι | ὀφειλήσοιτον | ὀφειλησοίτην | ὀφειλήσοιμεν | ὀφειλήσοιτε | ὀφειλήσοιεν | |||||
middle | indicative | ὀφειλήσομαι | ὀφειλήσῃ, ὀφειλήσει |
ὀφειλήσεται | ὀφειλήσεσθον | ὀφειλήσεσθον | ὀφειλησόμεθᾰ | ὀφειλήσεσθε | ὀφειλήσονται | ||||
optative | ὀφειλησοίμην | ὀφειλήσοιο | ὀφειλήσοιτο | ὀφειλήσοισθον | ὀφειλησοίσθην | ὀφειλησοίμεθᾰ | ὀφειλήσοισθε | ὀφειλήσοιντο | |||||
passive | indicative | ὀφειληθήσομαι | ὀφειληθήσῃ | ὀφειληθήσεται | ὀφειληθήσεσθον | ὀφειληθήσεσθον | ὀφειληθησόμεθᾰ | ὀφειληθήσεσθε | ὀφειληθήσονται | ||||
optative | ὀφειληθησοίμην | ὀφειληθήσοιο | ὀφειληθήσοιτο | ὀφειληθήσοισθον | ὀφειληθησοίσθην | ὀφειληθησοίμεθᾰ | ὀφειληθήσοισθε | ὀφειληθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ὀφειλήσειν | ὀφειλήσεσθαι | ὀφειληθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | ὀφειλήσων | ὀφειλησόμενος | ὀφειληθησόμενος | |||||||||
f | ὀφειλήσουσᾰ | ὀφειλησομένη | ὀφειληθησομένη | ||||||||||
n | ὀφειλῆσον | ὀφειλησόμενον | ὀφειληθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: ὀφειλέσω, ὀφειλέσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὀφειλέσω | ὀφειλέσεις | ὀφειλέσει | ὀφειλέσετον | ὀφειλέσετον | ὀφειλέσομεν | ὀφειλέσετε | ὀφειλέσουσῐ(ν) | ||||
optative | ὀφειλέσοιμῐ | ὀφειλέσοις | ὀφειλέσοι | ὀφειλέσοιτον | ὀφειλεσοίτην | ὀφειλέσοιμεν | ὀφειλέσοιτε | ὀφειλέσοιεν | |||||
middle | indicative | ὀφειλέσομαι | ὀφειλέσῃ, ὀφειλέσει |
ὀφειλέσεται | ὀφειλέσεσθον | ὀφειλέσεσθον | ὀφειλεσόμεθᾰ | ὀφειλέσεσθε | ὀφειλέσονται | ||||
optative | ὀφειλεσοίμην | ὀφειλέσοιο | ὀφειλέσοιτο | ὀφειλέσοισθον | ὀφειλεσοίσθην | ὀφειλεσοίμεθᾰ | ὀφειλέσοισθε | ὀφειλέσοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | ὀφειλέσειν | ὀφειλέσεσθαι | |||||||||||
participle | m | ὀφειλέσων | ὀφειλεσόμενος | ||||||||||
f | ὀφειλέσουσᾰ | ὀφειλεσομένη | |||||||||||
n | ὀφειλέσον | ὀφειλεσόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ὠφείλησᾰ, ὠφειλησᾰ́μην, ὠφειλήθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὠφείλησᾰ | ὠφείλησᾰς | ὠφείλησε(ν) | ὠφειλήσᾰτον | ὠφειλησᾰ́την | ὠφειλήσᾰμεν | ὠφειλήσᾰτε | ὠφείλησᾰν | ||||
subjunctive | ὀφειλήσω | ὀφειλήσῃς | ὀφειλήσῃ | ὀφειλήσητον | ὀφειλήσητον | ὀφειλήσωμεν | ὀφειλήσητε | ὀφειλήσωσῐ(ν) | |||||
optative | ὀφειλήσαιμῐ | ὀφειλήσειᾰς, ὀφειλήσαις |
ὀφειλήσειε(ν), ὀφειλήσαι |
ὀφειλήσαιτον | ὀφειλησαίτην | ὀφειλήσαιμεν | ὀφειλήσαιτε | ὀφειλήσειᾰν, ὀφειλήσαιεν |
|||||
imperative | ὀφείλησον | ὀφειλησᾰ́τω | ὀφειλήσᾰτον | ὀφειλησᾰ́των | ὀφειλήσᾰτε | ὀφειλησᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ὠφειλησᾰ́μην | ὠφειλήσω | ὠφειλήσᾰτο | ὠφειλήσᾰσθον | ὠφειλησᾰ́σθην | ὠφειλησᾰ́μεθᾰ | ὠφειλήσᾰσθε | ὠφειλήσᾰντο | ||||
subjunctive | ὀφειλήσωμαι | ὀφειλήσῃ | ὀφειλήσηται | ὀφειλήσησθον | ὀφειλήσησθον | ὀφειλησώμεθᾰ | ὀφειλήσησθε | ὀφειλήσωνται | |||||
optative | ὀφειλησαίμην | ὀφειλήσαιο | ὀφειλήσαιτο | ὀφειλήσαισθον | ὀφειλησαίσθην | ὀφειλησαίμεθᾰ | ὀφειλήσαισθε | ὀφειλήσαιντο | |||||
imperative | ὀφείλησαι | ὀφειλησᾰ́σθω | ὀφειλήσᾰσθον | ὀφειλησᾰ́σθων | ὀφειλήσᾰσθε | ὀφειλησᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ὠφειλήθην | ὠφειλήθης | ὠφειλήθη | ὠφειλήθητον | ὠφειληθήτην | ὠφειλήθημεν | ὠφειλήθητε | ὠφειλήθησᾰν | ||||
subjunctive | ὀφειληθῶ | ὀφειληθῇς | ὀφειληθῇ | ὀφειληθῆτον | ὀφειληθῆτον | ὀφειληθῶμεν | ὀφειληθῆτε | ὀφειληθῶσῐ(ν) | |||||
optative | ὀφειληθείην | ὀφειληθείης | ὀφειληθείη | ὀφειληθεῖτον, ὀφειληθείητον |
ὀφειληθείτην, ὀφειληθειήτην |
ὀφειληθεῖμεν, ὀφειληθείημεν |
ὀφειληθεῖτε, ὀφειληθείητε |
ὀφειληθεῖεν, ὀφειληθείησᾰν |
|||||
imperative | ὀφειλήθητῐ | ὀφειληθήτω | ὀφειλήθητον | ὀφειληθήτων | ὀφειλήθητε | ὀφειληθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ὀφειλῆσαι | ὀφειλήσᾰσθαι | ὀφειληθῆναι | ||||||||||
participle | m | ὀφειλήσᾱς | ὀφειλησᾰ́μενος | ὀφειληθείς | |||||||||
f | ὀφειλήσᾱσᾰ | ὀφειλησᾰμένη | ὀφειληθεῖσᾰ | ||||||||||
n | ὀφειλῆσᾰν | ὀφειλησᾰ́μενον | ὀφειληθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ὤφελον, ὠφελόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὤφελον | ὤφελες | ὤφελε(ν) | ὠφέλετον | ὠφελέτην | ὠφέλομεν | ὠφέλετε | ὤφελον | ||||
subjunctive | ὀφέλω | ὀφέλῃς | ὀφέλῃ | ὀφέλητον | ὀφέλητον | ὀφέλωμεν | ὀφέλητε | ὀφέλωσῐ(ν) | |||||
optative | ὀφέλοιμῐ | ὀφέλοις | ὀφέλοι | ὀφέλοιτον | ὀφελοίτην | ὀφέλοιμεν | ὀφέλοιτε | ὀφέλοιεν | |||||
imperative | ὄφελε | ὀφελέτω | ὀφέλετον | ὀφελέτων | ὀφέλετε | ὀφελόντων | |||||||
middle | indicative | ὠφελόμην | ὠφέλου | ὠφέλετο | ὠφέλεσθον | ὠφελέσθην | ὠφελόμεθᾰ | ὠφέλεσθε | ὠφέλοντο | ||||
subjunctive | ὀφέλωμαι | ὀφέλῃ | ὀφέληται | ὀφέλησθον | ὀφέλησθον | ὀφελώμεθᾰ | ὀφέλησθε | ὀφέλωνται | |||||
optative | ὀφελοίμην | ὀφέλοιο | ὀφέλοιτο | ὀφέλοισθον | ὀφελοίσθην | ὀφελοίμεθᾰ | ὀφέλοισθε | ὀφέλοιντο | |||||
imperative | ὀφελοῦ | ὀφελέσθω | ὀφέλεσθον | ὀφελέσθων | ὀφέλεσθε | ὀφελέσθων | |||||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | ὀφελεῖν | ὀφελέσθαι | |||||||||||
participle | m | ὀφελών | ὀφελόμενος | ||||||||||
f | ὀφελοῦσᾰ | ὀφελομένη | |||||||||||
n | ὀφελόν | ὀφελόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: ὠφείληκᾰ
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὠφείληκᾰ | ὠφείληκᾰς | ὠφείληκε(ν) | ὠφειλήκᾰτον | ὠφειλήκᾰτον | ὠφειλήκᾰμεν | ὠφειλήκᾰτε | ὠφειλήκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ὠφειλήκω | ὠφειλήκῃς | ὠφειλήκῃ | ὠφειλήκητον | ὠφειλήκητον | ὠφειλήκωμεν | ὠφειλήκητε | ὠφειλήκωσῐ(ν) | |||||
optative | ὠφειλήκοιμῐ, ὠφειληκοίην |
ὠφειλήκοις, ὠφειληκοίης |
ὠφειλήκοι, ὠφειληκοίη |
ὠφειλήκοιτον | ὠφειληκοίτην | ὠφειλήκοιμεν | ὠφειλήκοιτε | ὠφειλήκοιεν | |||||
imperative | ὠφείληκε | ὠφειληκέτω | ὠφειλήκετον | ὠφειληκέτων | ὠφειλήκετε | ὠφειληκόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | ὠφειληκέναι | ||||||||||||
participle | m | ὠφειληκώς | |||||||||||
f | ὠφειληκυῖᾰ | ||||||||||||
n | ὠφειληκός | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: ὠφειλήκειν
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὠφειλήκειν, ὠφειλήκη |
ὠφειλήκεις, ὠφειλήκης |
ὠφειλήκει(ν) | ὠφειλήκετον | ὠφειληκέτην | ὠφειλήκεμεν | ὠφειλήκετε | ὠφειλήκεσᾰν | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Derived terms
|
|
Related terms
|
|
Descendants
- Greek: όφελος (ófelos)
References
- ὀφείλω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ὀφείλω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- ὀφείλω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «ὀφείλω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- ὀφείλω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- “G3784”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill