Definify.com
Definition 2024
ὄφελμα
ὄφελμα
Ancient Greek
Noun
ὄφελμα • (óphelma) n (genitive ὀφέλματος); third declension
Inflection
Third declension of ὄφελμα, ὀφέλματος
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ὄφελμα | ὀφέλματε | ὀφέλματᾰ |
| Genitive | ὀφέλματος | ὀφελμάτοιν | ὀφελμάτων |
| Dative | ὀφέλματῐ | ὀφελμάτοιν | ὀφέλμασῐ(ν) |
| Accusative | ὄφελμα | ὀφέλματε | ὀφέλματᾰ |
| Vocative | ὄφελμα | ὀφέλματε | ὀφέλματᾰ |
References
- ὄφελμα in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ὄφελμα» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ὄφελμα» in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften