Definify.com
Definition 2024
ὑπατεία
ὑπατεία
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /ypatía/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /ypatía/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /ipatía/
Noun
ὑπᾰτείᾱ • (hupateíā) f (genitive ὑπατείας); first declension
Inflection
First declension of ὑπατείᾱ, ὑπατείᾱς
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | ὑπατείᾱ | ὑπατείᾱ | ὑπατεῖαι |
Genitive | ὑπατείᾱς | ὑπατείαιν | ὑπατειῶν |
Dative | ὑπατείᾳ | ὑπατείαιν | ὑπατείαις |
Accusative | ὑπατείᾱν | ὑπατείᾱ | ὑπατείᾱς |
Vocative | ὑπατείᾱ | ὑπατείᾱ | ὑπατεῖαι |
References
- ὑπατεία in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ὑπατεία» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- consulship idem, page 165.