Definify.com
Definition 2025
力む
力む
Japanese
| Kanji in this term |
|---|
| 力 |
|
りき Grade: 1 |
Alternative forms
Verb
力む (transitive, godan conjugation, hiragana りきむ, romaji rikimu)
Conjugation
Conjugation of "力む" (See Appendix:Japanese verbs.)
| Stem forms | |||
|---|---|---|---|
| Imperfective (未然形) | 力ま | りきま | rikima |
| Continuative (連用形) | 力み | りきみ | rikimi |
| Terminal (終止形) | 力む | りきむ | rikimu |
| Attributive (連体形) | 力む | りきむ | rikimu |
| Hypothetical (仮定形) | 力め | りきめ | rikime |
| Imperative (命令形) | 力め | りきめ | rikime |
| Key constructions | |||
| Passive | 力まれる | りきまれる | rikimareru |
| Causative | 力ませる 力ます |
りきませる りきます |
rikimaseru rikimasu |
| Potential | 力める | りきめる | rikimeru |
| Volitional | 力もう | りきもう | rikimō |
| Negative | 力まない | りきまない | rikimanai |
| Negative continuative | 力まず | りきまず | rikimazu |
| Formal | 力みます | りきみます | rikimimasu |
| Perfective | 力んだ | りきんだ | rikinda |
| Conjunctive | 力んで | りきんで | rikinde |
| Hypothetical conditional | 力めば | りきめば | rikimeba |