Definify.com
Definition 2025
Belgicus
belgicus
Latin
Adjective
belgicus m (feminine belgica, neuter belgicum); first/second declension (sometimes capitalised)
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | belgicus | belgica | belgicum | belgicī | belgicae | belgica | |
| genitive | belgicī | belgicae | belgicī | belgicōrum | belgicārum | belgicōrum | |
| dative | belgicō | belgicō | belgicīs | ||||
| accusative | belgicum | belgicam | belgicum | belgicōs | belgicās | belgica | |
| ablative | belgicō | belgicā | belgicō | belgicīs | |||
| vocative | belgice | belgica | belgicum | belgicī | belgicae | belgica | |
belgicus
belgicus
Latin
Adjective
belgicus m (feminine belgica, neuter belgicum); first/second declension (sometimes capitalised)
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | belgicus | belgica | belgicum | belgicī | belgicae | belgica | |
| genitive | belgicī | belgicae | belgicī | belgicōrum | belgicārum | belgicōrum | |
| dative | belgicō | belgicō | belgicīs | ||||
| accusative | belgicum | belgicam | belgicum | belgicōs | belgicās | belgica | |
| ablative | belgicō | belgicā | belgicō | belgicīs | |||
| vocative | belgice | belgica | belgicum | belgicī | belgicae | belgica | |