Definify.com
Definition 2024
Gence
Gence
Turkish
Proper noun
Gence
- A male given name.
Declension
declension of Gence
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Gence | Genceler / Gence'ler |
| accusative | Gence'yi | Genceleri / Gence'leri |
| dative | Gence'ye | Gencelere / Gence'lere |
| locative | Gence'de | Gencelerde / Gence'lerde |
| ablative | Gence'den | Gencelerden / Gence'lerden |
| genitive | Gence'nin | Gencelerin / Gence'lerin |
possessive of Gence
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Gence'm | Gencelerim / Gence'lerim |
| senin (your) | Gence'n | Gencelerin / Gence'lerin |
| onun (his/her/its) | Gence'si | Genceleri / Gence'leri |
| bizim (our) | Gence'miz | Gencelerimiz / Gence'lerimiz |
| sizin (your) | Gence'niz | Genceleriniz / Gence'leriniz |
| onların (their) | Gence'si / Genceleri / Gence'leri | Genceleri / Gence'leri |