Definify.com
Definition 2025
Isaianus
Isaianus
Latin
Adjective
Īsāiānus m (feminine Īsāiāna, neuter Īsāiānum); first/second declension
- Alternative spelling of Ēsāiānus
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | Īsāiānus | Īsāiāna | Īsāiānum | Īsāiānī | Īsāiānae | Īsāiāna | |
| genitive | Īsāiānī | Īsāiānae | Īsāiānī | Īsāiānōrum | Īsāiānārum | Īsāiānōrum | |
| dative | Īsāiānō | Īsāiānō | Īsāiānīs | ||||
| accusative | Īsāiānum | Īsāiānam | Īsāiānum | Īsāiānōs | Īsāiānās | Īsāiāna | |
| ablative | Īsāiānō | Īsāiānā | Īsāiānō | Īsāiānīs | |||
| vocative | Īsāiāne | Īsāiāna | Īsāiānum | Īsāiānī | Īsāiānae | Īsāiāna | |
References
- Félix Gaffiot (1934), “Isāĭānus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette, page 860/1.