Definify.com
Definition 2024
aanhoren
aanhoren
Dutch
Verb
aanhoren
- (transitive) to listen to
- Ik kan dit lawaai niet meer aanhoren!
- I can't stand to listen to this noise any longer!
- Ik kan dit lawaai niet meer aanhoren!
- (transitive) to listen carefully to
Inflection
| Inflection of aanhoren (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanhoren | |||
| past singular | hoorde aan | |||
| past participle | aangehoord | |||
| infinitive | aanhoren | |||
| gerund | aanhoren n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | hoor aan | hoorde aan | aanhoor | aanhoorde |
| 2nd person sing. (jij) | hoort aan | hoorde aan | aanhoort | aanhoorde |
| 2nd person sing. (u) | hoort aan | hoorde aan | aanhoort | aanhoorde |
| 2nd person sing. (gij) | hoort aan | hoorde aan | aanhoort | aanhoorde |
| 3rd person singular | hoort aan | hoorde aan | aanhoort | aanhoorde |
| plural | horen aan | hoorden aan | aanhoren | aanhoorden |
| subjunctive sing.1 | hore aan | hoorde aan | aanhore | aanhoorde |
| subjunctive plur.1 | horen aan | hoorden aan | aanhoren | aanhoorden |
| imperative sing. | hoor aan | |||
| imperative plur.1 | hoort aan | |||
| participles | aanhorend | aangehoord | ||
| 1) Archaic. | ||||