Definify.com
Definition 2024
aanpappen
aanpappen
Dutch
Verb
aanpappen
- (intransitive, informal) to get in touch
Inflection
| Inflection of aanpappen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanpappen | |||
| past singular | papte aan | |||
| past participle | aangepapt | |||
| infinitive | aanpappen | |||
| gerund | aanpappen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | pap aan | papte aan | aanpap | aanpapte |
| 2nd person sing. (jij) | papt aan | papte aan | aanpapt | aanpapte |
| 2nd person sing. (u) | papt aan | papte aan | aanpapt | aanpapte |
| 2nd person sing. (gij) | papt aan | papte aan | aanpapt | aanpapte |
| 3rd person singular | papt aan | papte aan | aanpapt | aanpapte |
| plural | pappen aan | papten aan | aanpappen | aanpapten |
| subjunctive sing.1 | pappe aan | papte aan | aanpappe | aanpapte |
| subjunctive plur.1 | pappen aan | papten aan | aanpappen | aanpapten |
| imperative sing. | pap aan | |||
| imperative plur.1 | papt aan | |||
| participles | aanpappend | aangepapt | ||
| 1) Archaic. | ||||