Definify.com
Definition 2024
aanrekenen
aanrekenen
Dutch
Verb
aanrekenen
- (transitive) to hold accountable for
Inflection
| Inflection of aanrekenen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanrekenen | |||
| past singular | rekende aan | |||
| past participle | aangerekend | |||
| infinitive | aanrekenen | |||
| gerund | aanrekenen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | reken aan | rekende aan | aanreken | aanrekende |
| 2nd person sing. (jij) | rekent aan | rekende aan | aanrekent | aanrekende |
| 2nd person sing. (u) | rekent aan | rekende aan | aanrekent | aanrekende |
| 2nd person sing. (gij) | rekent aan | rekende aan | aanrekent | aanrekende |
| 3rd person singular | rekent aan | rekende aan | aanrekent | aanrekende |
| plural | rekenen aan | rekenden aan | aanrekenen | aanrekenden |
| subjunctive sing.1 | rekene aan | rekende aan | aanrekene | aanrekende |
| subjunctive plur.1 | rekenen aan | rekenden aan | aanrekenen | aanrekenden |
| imperative sing. | reken aan | |||
| imperative plur.1 | rekent aan | |||
| participles | aanrekenend | aangerekend | ||
| 1) Archaic. | ||||