Definify.com
Definition 2024
aanslaan
aanslaan
Dutch
Verb
aanslaan
- (transitive) to strike physically so as to activate or produce an effect
- (intransitive) to start, to kick in
- (intransitive) to succeed, to have an effect
- (intransitive) to catch on, to become popular
- Constant leest daar een vertaling van zijn manifest voor, dat echter helemaal niet aanslaat bij het publiek.
- Constant reads aloud a translation of his manifest there, which however did not catch on with the audience.
- Constant leest daar een vertaling van zijn manifest voor, dat echter helemaal niet aanslaat bij het publiek.
Inflection
Inflection of aanslaan (strong class 6, irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanslaan | |||
past singular | sloeg aan | |||
past participle | aangeslagen | |||
infinitive | aanslaan | |||
gerund | aanslaan n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | sla aan | sloeg aan | aansla | aansloeg |
2nd person sing. (jij) | slaat aan | sloeg aan | aanslaat | aansloeg |
2nd person sing. (u) | slaat aan | sloeg aan | aanslaat | aansloeg |
2nd person sing. (gij) | slaat aan | sloegt aan | aanslaat | aansloegt |
3rd person singular | slaat aan | sloeg aan | aanslaat | aansloeg |
plural | slaan aan | sloegen aan | aanslaan | aansloegen |
subjunctive sing.1 | sla aan | sloege aan | aansla | aansloege |
subjunctive plur.1 | slaan aan | sloegen aan | aanslaan | aansloegen |
imperative sing. | sla aan | |||
imperative plur.1 | slaat aan | |||
participles | aanslaand | aangeslagen | ||
1) Archaic. |