Definify.com
Definition 2025
aanstaren
aanstaren
Dutch
Verb
aanstaren
Inflection
| Inflection of aanstaren (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanstaren | |||
| past singular | staarde aan | |||
| past participle | aangestaard | |||
| infinitive | aanstaren | |||
| gerund | aanstaren n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | staar aan | staarde aan | aanstaar | aanstaarde |
| 2nd person sing. (jij) | staart aan | staarde aan | aanstaart | aanstaarde |
| 2nd person sing. (u) | staart aan | staarde aan | aanstaart | aanstaarde |
| 2nd person sing. (gij) | staart aan | staarde aan | aanstaart | aanstaarde |
| 3rd person singular | staart aan | staarde aan | aanstaart | aanstaarde |
| plural | staren aan | staarden aan | aanstaren | aanstaarden |
| subjunctive sing.1 | stare aan | staarde aan | aanstare | aanstaarde |
| subjunctive plur.1 | staren aan | staarden aan | aanstaren | aanstaarden |
| imperative sing. | staar aan | |||
| imperative plur.1 | staart aan | |||
| participles | aanstarend | aangestaard | ||
| 1) Archaic. | ||||