Definify.com
Definition 2025
abbacinandus
abbacinandus
Latin
Participle
abbacinandus m (feminine abbacinanda, neuter abbacinandum); first/second declension
- which is to be blinded
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | abbacinandus | abbacinanda | abbacinandum | abbacinandī | abbacinandae | abbacinanda | |
| genitive | abbacinandī | abbacinandae | abbacinandī | abbacinandōrum | abbacinandārum | abbacinandōrum | |
| dative | abbacinandō | abbacinandō | abbacinandīs | ||||
| accusative | abbacinandum | abbacinandam | abbacinandum | abbacinandōs | abbacinandās | abbacinanda | |
| ablative | abbacinandō | abbacinandā | abbacinandō | abbacinandīs | |||
| vocative | abbacinande | abbacinanda | abbacinandum | abbacinandī | abbacinandae | abbacinanda | |