Definify.com
Definition 2025
abdiceren
abdiceren
Dutch
Verb
abdiceren
- (intransitive) to abdicate
Inflection
| Inflection of abdiceren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | abdiceren | |||
| past singular | abdiceerde | |||
| past participle | geabdiceerd | |||
| infinitive | abdiceren | |||
| gerund | abdiceren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | abdiceer | abdiceerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | abdiceert | abdiceerde | ||
| 2nd person sing. (u) | abdiceert | abdiceerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | abdiceert | abdiceerde | ||
| 3rd person singular | abdiceert | abdiceerde | ||
| plural | abdiceren | abdiceerden | ||
| subjunctive sing.1 | abdicere | abdiceerde | ||
| subjunctive plur.1 | abdiceren | abdiceerden | ||
| imperative sing. | abdiceer | |||
| imperative plur.1 | abdiceert | |||
| participles | abdicerend | geabdiceerd | ||
| 1) Archaic. | ||||