Definify.com
Definition 2025
abnumerans
abnumerans
Latin
Participle
abnumerāns m, f, n (genitive abnumerantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | abnumerāns | abnumerantēs | abnumerantia | ||
| genitive | abnumerantis | abnumerantium | |||
| dative | abnumerantī | abnumerantibus | |||
| accusative | abnumerantem | abnumerāns | abnumerantēs | abnumerantia | |
| ablative | abnumerante, abnumerantī1 | abnumerantibus | |||
| vocative | abnumerāns | abnumerantēs | abnumerantia | ||
1When used purely as an adjective.