Definify.com

Definition 2024


abrumpens

abrumpens

Latin

Participle

abrumpēns m, f, n (genitive abrumpentis); third declension

  1. severing

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
nominative abrumpēns abrumpentēs abrumpentia
genitive abrumpentis abrumpentium
dative abrumpentī abrumpentibus
accusative abrumpentem abrumpēns abrumpentēs abrumpentia
ablative abrumpente, abrumpentī1 abrumpentibus
vocative abrumpēns abrumpentēs abrumpentia

1When used purely as an adjective.