Definify.com
Definition 2025
absconditus
absconditus
Latin
Participle
absconditus m (feminine abscondita, neuter absconditum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | absconditus | abscondita | absconditum | absconditī | absconditae | abscondita | |
| genitive | absconditī | absconditae | absconditī | absconditōrum | absconditārum | absconditōrum | |
| dative | absconditō | absconditō | absconditīs | ||||
| accusative | absconditum | absconditam | absconditum | absconditōs | absconditās | abscondita | |
| ablative | absconditō | absconditā | absconditō | absconditīs | |||
| vocative | abscondite | abscondita | absconditum | absconditī | absconditae | abscondita | |
Adjective
absconditus m (feminine abscondita, neuter absconditum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | absconditus | abscondita | absconditum | absconditī | absconditae | abscondita | |
| genitive | absconditī | absconditae | absconditī | absconditōrum | absconditārum | absconditōrum | |
| dative | absconditō | absconditō | absconditīs | ||||
| accusative | absconditum | absconditam | absconditum | absconditōs | absconditās | abscondita | |
| ablative | absconditō | absconditā | absconditō | absconditīs | |||
| vocative | abscondite | abscondita | absconditum | absconditī | absconditae | abscondita | |
References
- absconditus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers