Definify.com
Definition 2025
abstans
abstans
Latin
Participle
abstāns m, f, n (genitive abstantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | abstāns | abstantēs | abstantia | ||
| genitive | abstantis | abstantium | |||
| dative | abstantī | abstantibus | |||
| accusative | abstantem | abstāns | abstantēs | abstantia | |
| ablative | abstante, abstantī1 | abstantibus | |||
| vocative | abstāns | abstantēs | abstantia | ||
1When used purely as an adjective.