Definify.com
Definition 2025
accinctus
accinctus
Latin
Participle
accinctus m (feminine accincta, neuter accinctum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | accinctus | accincta | accinctum | accinctī | accinctae | accincta | |
| genitive | accinctī | accinctae | accinctī | accinctōrum | accinctārum | accinctōrum | |
| dative | accinctō | accinctō | accinctīs | ||||
| accusative | accinctum | accinctam | accinctum | accinctōs | accinctās | accincta | |
| ablative | accinctō | accinctā | accinctō | accinctīs | |||
| vocative | accincte | accincta | accinctum | accinctī | accinctae | accincta | |
References
- accinctus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “accinctus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.