Definify.com
Definition 2025
accingens
accingens
Latin
Participle
accingēns m, f, n (genitive accingentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | accingēns | accingentēs | accingentia | ||
| genitive | accingentis | accingentium | |||
| dative | accingentī | accingentibus | |||
| accusative | accingentem | accingēns | accingentēs | accingentia | |
| ablative | accingente, accingentī1 | accingentibus | |||
| vocative | accingēns | accingentēs | accingentia | ||
1When used purely as an adjective.