Definify.com
Definition 2025
accreturus
accreturus
Latin
Participle
accrētūrus m (feminine accrētūra, neuter accrētūrum); first/second declension
- about to increase
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | accrētūrus | accrētūra | accrētūrum | accrētūrī | accrētūrae | accrētūra | |
| genitive | accrētūrī | accrētūrae | accrētūrī | accrētūrōrum | accrētūrārum | accrētūrōrum | |
| dative | accrētūrō | accrētūrō | accrētūrīs | ||||
| accusative | accrētūrum | accrētūram | accrētūrum | accrētūrōs | accrētūrās | accrētūra | |
| ablative | accrētūrō | accrētūrā | accrētūrō | accrētūrīs | |||
| vocative | accrētūre | accrētūra | accrētūrum | accrētūrī | accrētūrae | accrētūra | |